Millet bize çok çalışmamız için maaş veriyor!

HALİD MEŞAL: ERBAKAN ÇAĞIMIZIN ABDÜLHAMİT'İDİR 

BU ŞAİR, ABDÜLHAMİT ÖLDÜRÜLEMEDİ DİYE AĞIT YAKTI

ABDÜLHAMİT'İN ERGENEKONCULARIN DEDELERİNE CEVABI 

ABDÜLHAMİT'TEN KAÇMAK İÇİN MASON OLMUŞLAR!

Büyük Osmanlı Sultanı 2. Abdülhamid Han’ı vefat yıldönümünde rahmet ve minnetle anıyoruz. 10 Şubat 1918’de vefat eden Cennetmekân, Batı Emperyalizmi’ne karşı, Afrika içlerinden Çin’e kadar uzanan büyük bir savaş verdi. Bugünkü Ergenekon Terör Örgütü gibi, o dönemde de ülkenin başına bela olan İttihat ve Terakkiciler tarafından 33 yıl süren saltanatının ardından tahttan indirilen Abdülhamid Han, Siyonistlerin de korkulu rüyası olmuştu. 

10 YAŞINDA ANNESİNİ KAYBETTİ
10 yaşındayken annesini kaybetmesi üzerine manevi annesi Başikbal Perestû Hanımefendi’nin terbiyesi altında büyüdü. Çok iyi bir eğitim alan Abdülhamid Han, Arapça, Farsça, Osmanlı Edebiyâtı ve diğer İslâmi İlimleri de ders olarak almıştı. 

VELİYYULLAH OLARAK BİLİNİYORDU
Abdülhamid Han, kurulduğu yıl Yeni Osmanlılar Cemiyeti’ne girdi ancak cemiyetin yanlış gayeler peşinden gittiğini düşündüğü için ayrıldı. Sultan, takvâ ve dindarlığı sebebiyle halk arasında veliyyullah olarak biliniyordu. 31 Ağustos 1876’da Osmanlı tahtına oturan Abdülhamid Han, dış ve iç düşmanların bütün gayretlerine rağmen, 27 Nisan 1909 yılına kadar tam 33 yıl boyunca Osmanlı tahtında oturmayı başardı. 10 Şubat 1918’de İstanbul’da vefat eden Sultan, büyükbabası için Divanyolu’nda yaptırılmış olan Sultan 2. Mahmut Türbesi’nde yatmaktadır.

DİN VE FENNE ÇOK ÖNEM VERDİ
Sultan Abdülhamid’in çok güçlü bir hafızası vardı. Bir gördüğünü bir daha unutmazdı. Açık ve net bir konuşması olan Cennetmekan Sultan aynı zamanda çok dindar bir insandı. Kızı Ayşe Sultan babasının dindarlığını şöyle anlatmıştır: “Babam doğru ve tam dinî itikada sahip bir Müslümandan başka biri değildir. Beş vakit namazını kılar, Kur’ân-ı Kerîm okurdu. Daima camilere devam ettiğini, Ramazanlarda Süleymaniye Camii’nde namaz kıldığını, o zamanlar camide açılan sergilerden alışveriş ettiğini hikâye tarzında anlatırdı. Babam herkesin namaz kılmasını, camilere devam edilmesini çok isterdi. Sarayın hususi bahçesinde beş vakit Ezân-ı Muhammedi okunurdu. Babamın bir sözü vardı: “Din ve fen” derdi. Bu ikisine de itikat etmenin caiz olduğunu söylerdi.”

ÇOK ÇALIŞKANDI
Sultan Abdülhamid aynı zamanda çok çalışkan bir padişahtı. Günde muntazam 15-16 saat çalıştığı söylenmektedir. “Millet bize çok çalışmamız için maaş veriyor” diyen Abdülhamid Han, kendisi için diktatör yorumları yapanların yüzlerine esaslı bir tokat vuruyordu adeta. Çalışma saatleri dışında hobi olarak marangozlukla uğraştı. Gençliğinde binicilik, yüzme, atıcılık, güreş gibi sporlar yaptı. Abdülhamid Han, matbaa ve yayın işlerine çok meraklıydı. Modern matbaa makinelerini Türkiye’ye getirtip kaliteli divan eserleri bastırdı. Mesela Cem Sultan Divanı’nı bastırıp bazı nüshalarını İngiltere’ye, Almanya’ya ve Amerika’ya göndertti.
Osmanlı ordusunu modernize eden Abdülhamid Han, Hicaz Demiryolu gibi devasa işleri de büyük bir başarı ile yapmıştır. Hicaz Demiryolu, finansmanıyla, inşaatıyla ve tasarımıyla, İslâm âleminden toplanan bağışlarla tamamen yerli bir girişimdir. Sirkeci ve Haydarpaşa garları da Abdülhamid Han’ın yaptırdığı önemli binalardır. İlk kız okullarını açan Abdülhamid Han, bütün Anadolu’yu baştan başa dolaşacak bir karayolu ağını da projelendirilip tatbikata geçirmiştir. Üniversiteler, güzel sanatlar akademisi, ticaret ve ziraat okulları kuran Sultan Abdülhamid, ilk ve orta dereceli okullar, dilsiz ve kör okulları, kız meslek okulları da yaptırmıştır. Vilayetlere liseler, kazalara ortaokullar kurmasıyla beraber, ilkokullar köylere kadar onun döneminde ulaştı. 

DARÜLACEZE’Yİ DE O KURDU
Darülaceze ve Şişli Etfal Hastanesi gibi birçok kuruluşu halkının hizmetine veren Sultan, Haliç ve Boğaziçi’ne de birer köprü yaptırmak istiyordu. Bu amaçla Fernidan Arnoden adlı Fransız mimara projeyi yaptıran Cennetmekan, Yemen Demiryolu gibi bunu da tamamlayamadan tahttan indirildi. Hamidiye adı verilen nefis içme suyunu borularla İstanbul’a getirtti. Abdülhamid Han’ın yaptırdığı birçok merkezden bazıları şunlardı; “İstanbul Arkeoloji Müzesi, Eski Şark Eserleri Müzesi, Yüksek Ticaret Merkezi, Haydarpaşa Tıbbiye Mektebi, Düyun-ı Umumiye ve Karaköy Osmanlı Bankası, Karaköy Palas İş Hanı, Maçka Palas, Ankara İş Bankası, İstanbul Maçka İtalyan Sefareti, Tarabya İtalyan Sefareti, Haydarpaşa Garı, Sultanahmet'te Alman Çeşmesi, Sirkeci Garı, Kütahya Ulu Camii, İstanbul Yıldız Hamidiye Camii, Cihangir Camii ve Beyazıt Devlet Kütüphanesi (Kütübhane-i Umumi-i Osmani).

SİYONİSTLERİN CAN DÜŞMANIYDI
Yahûdîler, Arz-ı mev'ud (vadedilen topraklar) üzerinde devlet kurma çalışmalarını hızlandırdıklarında karşılarında Cennetmekan Abdülhamid Han’ı buldular. Yahûdîler 1870 senesinden îtibaren Filistin toprakları üzerinde zirai yerleşme merkezleri teşkil etmeye başladılar. Daha çabuk ve kesin bir yerleşme yapabilmek için Siyonistlerin lideri Teoder Herzl, Sultan Abdülhamid’le görüştü. Ondan toprak talebinde bulunarak, Filistin’de bir aristokratik cumhuriyet kurmak için izin istediler. Buna karşılık da Osmanlı bütçesinin üç misli para teklif ettiler ve devletin bütün borçlarını ödeyeceklerini bildirdiler. Bu isteğe karşı Abdülhamid Han târihimize altın harflerle geçen şu cevabı verdi: “Ben bir karış dahi olsa toprak satmam. Zira bu vatan bana değil, milletime âittir. Milletim, bu devleti kanlarını dökerek kazanmış ve yine kanıyla mahsuldar kılmıştır. Ecdadımın kanıyla alınan yer parayla satılamaz.” Abdülhamid Han ayrıca Yahudilerin gizli faaliyetlerine karşı da harekete geçti. Filistin’in tamamını arâzi-i şahâne îlân ederek satılmasını yasakladı. Bizzat şahsına bağlı bir orduyu Filistin’de vazifelendirdi. Kafkas ve Balkanlardaki bir kısım Müslümanları Filistin’e yerleştirdi. Pâdişahın bu faaliyetleri üzerine Yahûdîler, bütün güçlerini Abdülhamid Han’ı tahttan indirme yoluna çevirdiler ve Mason yaptıkları yerli hâinlerle işbirliğine giderek bu niyetlerini gerçekleştirdiler. 

O GİTTİ, OSMANLI BİTTİ
Sultan Abdülhamid Han devrinde Osmanlı, dünyânın dört büyük gücünden biriydi. Sınırlarımız hâlâ Afrika’nın ortalarından Avrupa içlerine kadar uzanıyordu. Osmanlı, 7 milyon kilometrekareden fazla olan toprağıyla Abdülhamid Han zamanında her şeye rağmen dimdik ayaktaydı. Çeşitli entrika ve iftiralarla onu tahtından indirip ülke idâresini eline alan İttihatçılar, Osmanlı Devleti’ni hızlı bir parçalanma sürecine soktular. Önce Trablusgarb’ı İtalyanlar işgâl etti, sonra Balkan Harbi bozgunu oldu. Yunanistan, Sırbistan, Bulgaristan ve Karadağ aralarında anlaşıp Osmanlı’ya saldırdılar ve çok kısa bir süre sonra da 1. Dünya savaşı ile Osmanlı tarihe karıştı. 

ULU HAKAN NELER YAPMADI Kİ!
İşte Cennetmekan Abdülahmit Han’ın yaptığı hayırlı hizmetlerden bazıları: 
1. Hindistan, Cava, Afganistan, Çin, Malezya, Endonezya, Açe, Zengibar, Orta Asya ve Japonya’ya elçiler ve din adamları gönderdi. 
2. Dünyanın ilk dişçilik okulunu kurdu. 
3. Paris’te İslâm Külliyesi kurdu. 
4. Çinlilere karşı Doğu Türkistan’a gönderdiği askeri yardım ile Orta Asya Müslümanlarını örgütledi. 
5. Kudüs-Yafa, Ankara-İstanbul ve Hicaz demiryollarını yaptırdı.
6. Cami yaptırdığı her köye bir de okul açtı.
7. Modern matbaa makinelerini Türkiye’ye getirtti, ücretsiz kitap dağıttırdı, 6 bin kitabın çevrilmesini sağladı. 
8. Beyazıt kütüphanesini kurup 10 bini el yazması olmak üzere tam 30 bin kitap bağışladı. 
9. İlk defa elektriği ve gazı getirdi. 
10. Ziraat Bankası’nı kurdu.
11. Dünyanın ilk torpido atan denizaltısını tamamen kendi parası ile yaptırdı. 
12. Israrla yerli kumaş giydi, Hereke bez fabrikası ve Feshane’yi kurdu. 
13. Mezuniyet törenlerinde öğrencilere hediye kitap gönderdi. Yoksul halkına kendi cebinden ödeyerek kömür dağıttı. 
14. Yalova Termal kaplıcalarını kurdurdu.
15. Terkos’un sularını İstanbul’a taşıttı. 
16. İlk modern eczanemizi açtırdı.
17. İlk otomobili getirdi ve 5 bin km karayolunu yaptırdı. 
18. Dünyanın ilk metrolarından birini Karaköy-Taksim arasına yaptırdı, atlı ve elektrikli tramvaylar kurdu. 
19. Arkeoloji müzeciliğini başlattı. 
20. İlk kuduz hastanesini (İstanbul Darü’l-Kelb Tedavihanesi) açtırdı. 
21. Teselya savaşı sürerken saraylı hanımlara askerler için çamaşır diktirdi, yaralı askerler için bizzat kendi eli ile koltuk değneği yaptı. 
22. Midilli adasını eşi Fatma Pesend Hanım’ın şahsi mülkünden ısrarla verdiği para ile Fransızlardan geri aldı. 
23. Yıldız Çini fabrikasını, Beykoz ve Kâğıthane kâğıt fabrikalarını kurdu. 
24. Pekin’de Üniversite kurdurdu. 
25. Toplu sünnet merasimleri yaptırıp her bir çocuğa çeyrek altın gönderdi ve bu yüzden yaz aylarında toplu sünnetlerin yaygınlaşmasını sağladı.
26. Kendi el emeği ile kazandığı ve biriktirdiği parasından bir kısmını her sene borç yüzünden hapse düşenleri kurtarmaya tahsis etti. 
27. Her yıl 30 bin saksı satın alıp çiçek ektirdi. 
28. İzmir limanına izinsiz giremeye kalkan ABD savaş gemisini top ateşine tutturdu. 
29. Kendi elleri ile yaptığı marangozluk eşyalarını özellikle gazilere hediye ederdi. 
30. Kendisine yapılan bombalı suikasti düzenlemesine rağmen Ermeni katili affedip Avrupa’da hafiyelik yapmaya gönderdi. 
31. Daha sonra Çanakkale Savaşı’nda kurtarıcımız olacak topları yaptırdı. 
32. Sadece Anadolu’da 14 bin ilkokul açtı. 
33. Telefonu Avrupa ile birlikte ülkemize getirtti. 
34. Peygamberimize, dinimize veya Osmanlı’ya hakaret içeren oyunları Fransa, İngiltere, Roma ve ABD’den kaldırttı. 

HAKARET EDENLER DAHA SONRA ÖZÜR DİLEDİ
Sultan İkinci Abdülhamid Han 1905 yılının Temmuz ayında Ermeni komitacıların kendisine düzenlediği bir suikast girişiminden 1 dakika 42 saniyelik bir gecikmeyle kurtulmuştu. Şair Tevfik Fikret ise bunun üzerine Ermeni komitacılara olan sitemini ve Padişah'a olan kinini şu dörtlükle ifade etmişti; 

“Ey şanlı avcı, damını bi Hüda kurmadın, 
Attın, fakat yazık ki, yazıklar ki, vuramadın.
Dursaydı bir dakikacağız devr-i bi-sukun
Bir hayır olurdu, misli asırlara geçmemiş.”

Rıza Tevfik Bölükbaşı ise Abdülhamid Han’ın vefatından sonra Sultanı anlamış ve Sultan Abdülhamid Han'ın ‘Ruhaniyetinden İstimdat’ adlı şiirinde Ulu Sultan’ın ruhundan şöyle helallik istemişti: 

“Nerdesin şevketlim, Sultan Hamid Han? 
Feryadım varır mı bargâhına? 
Ölüm uykusundan bir lâhza uyan, 
Şu nankör kulunun bak günâhına.
Tarihler ismini andığı zaman, 
Sana hak verecek, ey koca Sultan; 
Bizdik utanmadan iftira atan, 
Asrın en siyasî Padişahına.
Divane sen değil, meğer bizmişiz, 
Bir çürük ipliğe hülya dizmişiz. 
Sade deli değil, edepsizmişiz. 
Tükürdük atalar kıblegâhına. 
Lâkin sen sultanım gavs-ı ekbersin 
Ahiretten bile himmet eylersin, 
Çok çekti şu millet murada ersin 
Şefaat kıl şahım mededhâhına.”

MUSTAFA R. ÖZGÜR-VAKİT