Onun kaleminden: Üşüyorum

Kahramanmaraş'ta dağlık bir bölgede beraberindeki 5 kişiyle kaza geçiren Yazıcıoğlu, "Bir coşku var içimde bu gün kıpır kıpır, Uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum." dizeleriyle şiirine başlıyor. Yazıcıoğlu'nun şiiri, "Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum. Durun kapanmayın pencerelerim, Güneşimi kapatmayın, Beton çok soğuk, üşüyorum." dizeleriyle bitiyor.

12 Eylül 1980 ihtilalinin ardından Mamak Cezaevine konulan ve 7,5 yıl demir parmaklıklar ardında kalan Yazıcıoğlu'nun kaleminden dökülen şiir, özlem, hüzün ve duygu yüklü.

İşte Yazıcıoğlu'nun Mamak Cezaevi'ndeyken yazdığı ve okuduğu 'Üşüyorum' şiiri:


ÜŞÜYORUM

Bir coşku var içimde bu gün kıpır kıpır 
Uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum 
Gözlerim parke parke taş duvarlarda 
Açılıyor hayal pencerelerim 
Hafif bir rüzgar gibi süzülüyorum 
Kekik kokulu koyaklardan aşarak 
Güvercinler ülkesinde dolaşıyor 
Bir çeşme başı arıyorum 
Yarpuzlar arasında kendimi bırakıp 
Mis gibi nane kokuları arasında 
Ruhumu dinlemek istiyorum 
Zikre dalmış her şey 
Güne gülümserken papatyalar 
Dualar gibi yükselir ümitlerim 
Güneşle kol kola kırlarda koşarak 
Siz peygamber çiçekleri toplarken 
Ben çeşme başında uzanmak istiyorum 
Huzur dolu içimde 
Ben sonsuzluğu düşünüyorum 
Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum 
Durun kapanmayın pencerelerim 
Güneşimi kapatmayın 
Beton çok soğuk, üşüyorum.. 

Muhsin YAZICIOĞLU

(CİHAN)