MHP ile ilgili bardağın dolu tarafını görmekte yarar var.
Tamam, 99 seçimlerinden sonra “Fazilet ve DYP dinlensin” demek suretiyle Devlet Bey Başbakanlık fırsatını kaçırdı.
Muhafazakâr bir Cumhurbaşkanı fırsatını da değerlendiremedi. A. N. Sezer ve “kamusal alan” garabetinde millet aleyhine önemli bir rol oynadı.
Nesrin Hanım’ın başörtüsünü çözdürerek Meclis’teki direnci kırdı/rdı. Yasakçılara boyun eğdi.
Öcalan’ın idamdan kurtarılmasının altına imza attı.
MHP’nin fikir ve aksiyon müktesebatında ihmal edilemez ağırlıkları olan bakanları; Sadi Somuncuoğlu, Enis Öksüz, Hüsnü Yusuf Gökalp ve Ramazan Mirzaoğlu’na, MHP’lilere “Eli kanlı kâtiller sürüsü” diyen Rahşan Ecevit’i tercih etti…
Hepsine tamam!
Zaten tüm bunlar da karşılıksız kalmadı, 99 seçimlerinde yüzde 18 olan MHP oyları, 2002’de yüzde 8’e düştü. Parti, barajın altında kaldı.
Ancaaak, her şeye rağmen geçmişten ders alınmış olunmalı ki;
Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde “367 tezgâhıyla” milletin iradesine ipotek koymak isteyenlerin tüm planlarını boşa çıkarttı.
Ergenekon sürecinde Ülkücü gençliği kontrol altında tuttu.
Parti teşkilatının yanlış bir adım atmasına müsaade etmedi.
AK Parti bile Turan Çömez örneğinde olduğu gibi, Ergenekon konusunda fire verirken; ne Ülkücü gençlerden ne de parti teşkilatından Ergenekon’a bulaşan çıkmadı.
Kimine göre “tuzak” kimine göre “tezgâh” olarak değerlendirilse de, özgürlüklerin önünü açmak isteyen anayasa değişikliğinde AK Parti ile birlikte hareket etti.
Bu ve benzeri tutumlar da MHP’nin hanesine artı puan olarak yazıldı.
Mükafaat olarak, MHP’nin 2007 genel seçimlerinde yüzde 14 olan oyları, 2009 yerel seçimlerinde yüzde 16’ya yükseldi.
Zayıf olduğu Ankara’da bile oylarını il genel meclisinde yüzde 25’e, Büyükşehirde ise yüzde 27’e yükseltti.
Şimdi gelelim esas konumuza…
Anayasa değişikliği
Ülke için acil bir ihtiyaç mı? İhtiyaç.
Millet bu yeni anayasaya muhtaç mı? Muhtaç.
Bu görünümüyle, bu yapısıyla, bu HSYK, bu AYM, bu çift başlı yargı, denetimten yoksun buYAŞ kararları bu ülkeye yakışıyor mu? Yakışmıyor.
O zaman MHP, “AK Parti’nin 26 maddesine 15 madde de biz ekleyelim. Hattâ, AK Parti’nin paketinde şu şu eksiklikleri var, şunlar şunlar düzeltilmeli” diyemez mi?..
MHP için bu büyük bir fırsat…
İşte önemli bir dönüm noktasında zor bir sınav daha bekliyor MHP’yi.
Ya, milletin acilen ihtiyaç duyduğu normalleşme sürecine destek verip ciddi bir iktidar adayı olarak oylarını artırmaya devam edecek ya da 2002 hezimetini aratacak yeni bir hezimetle karşı karşıya kalacak…
Tercih Devlet Bey’in!
Hesabını, “AK Parti’ye nasıl çalım atarım!” yerine, sağduyunun sesine kulak verip, “CHP’nin yanına nasıl düşmem”e göre yaparsa bir hayal edin ortaya çıkabilecek tabloyu. Zaten, “sağ”ın oyu en kötü şartlarda bile hep yüzde 70 değil mi? Bu oran, AK Parti’ye de, SP’ye de, BBP’ye de, MHP’ye de yeter de artar bile… Yeter ki, milletin dokusuyla uyuşmayan bir duruş sergilenmesin…
Maç her zaman doksan dakika değil biliyorsunuz, bazen uzatmalara kalır. Hattâ penaltılara…
Şimdi top penaltı noktasında.
Bakalım Devlet Bey bu “ateş topu”nu nereye atacak?
Bekleyip göreceğiz…