Seni Seviyoruz Savunan Adam

SENİ SEVİYORUZ SAVUNAN ADAM!

Gül ashabını çağrıştırır adın Necmeddin!
İsmiyle müsemma, bizi kendine cezbettin!

Sen ilhamı Hira, Selahaddin’î bir şuur,
Gündüzle gece, seninle tüm zulmet boğuşur!

İşleyen bir saat gibi, her saniye tik tak,
Yapmadan kutlu emelinden, bir milim zik zak!

Hedefe kilitlenmek en benzersiz sıfatın,
Bir an sapsan o hedeften, sanırsın âfâtın.

Hep dava,insan ve fikir, eserin de eserin,
Zihinlerde inkılab, en büyük şaheserin!

Bin yıllık akınlara milattır Millî Görüş!
Kaldığı yerden fethi, başlatmak için dönüş!

Maveradan bir manifestodur Millî Nizam!
Taklit siyasete, siyaset üstü intizam!

Pâk gönüllere anahtardı Millî Selamet!
Oportünistlerde med-cezir, sağda kıyamet!

Sen yokken, farmason, dönme katar katardı,
Müslüman mahallemizde salyangoz satardı.

Şarkın son dehası, üçüncü Abdülhamid’i,
Garbı, Garba gönderecek yegane ümidi!

İşaretinle dev müesseseler kuruldu,
Mitinglerinle siyonizmin kalbi vuruldu.

Çeliktendi imanın her tehtide Erbakan!
Yüceltti davan seni gönüllerde başbakan!

Ne varsa alsalar, kalmasa hiç parti pırtı,
Susar mı cenk ruhunda, yankılanan kıpırtı!

Her Yirmi Dokuz Mayıs, neden Fatih olursun?
Unutulur diye mi, fetih ruhu solursun?

Kaybolmuş İstanbul’un fethindeki manâlar,
D sekizle Erbakan, o yitik ruhu arar.

İlminle ezberini bozdun taklit bilimin,
Sen ki son umuduydun Türkiye sevgilimin!

Yıllardır sağla sol, pusu kurdu inancıma,
Bana değil hücum, yaklaşan doğum sancıma!

O dediler, ülkeyi kurtaracak biri ya,
Olmasaydı ayağında, keşke hiç takunya!

Çağdaşlığın gölgesinde geçti hep bu asır,
Kurtarıcı takunyalı, yobazlar muasır!

Üzülme, inmez gönlümüze diktiğin bayrak!
Fetihleri unutmuş bu nesle ağlayarak!

Hocam, kim demiş yaş yetmiş,iş bitmiş,olur mu?
Hiç Eyüp el Ensari’lere yaş sorulur mu?

Bil ki, seni çok seviyoruz savunan adam!
Bâtılı hep tersleyip, hakla avunan adam!

Mehmet SERTPOLAT