Finlandiya Türk sürrealizmiyle buluşuyor

Türkmen bazı resimlerinde tasaffuftan az da olsa etkiler bulunduğunu söylüyor. Sanatçı, "Söz konusu resimlerde evrenin kusursuzluğu ve tamamlanmamışlığı düşüncesi görülebilir ancak yine de tamamen resimlere o gözle bakmamak lazım." diyor. Türk ressam, "Önemli olan resimdeki duygudur. Bence sanatseverler benim resimde anlatmak istediğimi anlamasalar bile onu hissedebilirler, bu da benim için daha önemli." Diye konuştu. 

Türkmen şu ana kadar aldığı tepkilerden hoşnut olduğunu dile getiriyor. Eserlerinin son 4 ay içerisindeki çalışmalarını yansıttığını belirten sanatçı, önümüzdeki yıl Fransa da gerçekleşecek Paris sanat fuarı çerçevesinde, Louvre müzesine davet edildiğini de ifade etti.

Türk ressam Türkmen kendisini yazdığı bir yazıda ise sanatını şöyle anlatıyor: "Belki biri, koca bir okyanusun kıyısında durur, onun dalgalanmasını seyreder. Sonra belki yerde öylece duran bir çakıltaşı alır eline, suya fırlatılmak üzere. Belki bir süre bakar donuk kıpırdamayan taşa.Ona göre taş cansızdır. Biri ya da bişey dokunmazsa öylece durur sonsuza dek. Aslında taşın varolabilmek icin ve öylece durabilmek icin,binlerce parçacığının ne büyük bir çalişma icinde olduğunu, hepimiz gibi o da bilir ama düşünmez. Ama bir çakıltaşı bile olsak, varolmak hiç de kolay değildir. Varolmak için her an yok oluruz. Sonra yeniden varoluruz. Yalnızca isimlerimiz sabit kalır. İsmimiz taştır ya da başka birsey. İsmimiz tüm niteliklerini kendinde barındırarak öylece kalır deniz kıyısında, biri gelip onu atana dek. Ama aslında o hep devinir. Hem de çok devinir. Bir sonraki anda ismiyle varolmak için yok olur, sonra yeniden varolur. Bazen hep aynıymış gibi görünür. Bazen değişmiş, kırılmış, yıpranmış görünür. Bazen görünmez, çünkü biri gelip belki atmıştır onu denize."

(CİHAN)