Cockburn: ABD'nin güçsüzlük gösterisi

Bianet’in aktardığana göre Cockburn, siyasi liderlerin genellikle küçük savaşlar sevdiğini yazdı ve şöyle devam etti: “Bu tür savaşlar dik görünmelerini, bayrak kuşanmalarını, ulusun kaderini ellerinde tutuyormuş gibi davranmalarını ve muhaliflerine ‘gayri vatansever güç yoksunları’ diye çamur atmalarını sağlar.”

Cumartesi sabahı gerçekleştirilen hava saldırısının, başarılı bir PR numarası olarak bir kenara atılmaması gerektiğini belirten Cockburn, “Donald Trump, Theresa May ve Emmanuel Macron’un iddiasının tam aksine de olsa, bu saldırılar gerçek bir öneme haiz. Tanık olduğumuz şey, ABD, Birleşik krallık ve Fransa’nın güç gösterisi değil, güçsüzlük gösterisiydi” diye yazdı.

ESED'DEN KURTULMAK OLANAKSIZ

Deneyimli muhabir yazısına şöyle devam etti:

“Suriye’deki gerçek güç dengesini yansıtan kanıt, saldırıda vurulan üç hedef değil, vurulmayan hedeflerdi. Suriye’deki hakim siyasi ve askeri güç olan Rusların öldürülmemesi ya da yaralanmaması için muazzam çaba harcandı. İranlılar ve Lübnan Hizbullahı da belli ki hedef alınamamıştı. Elit birlikleri, ağır teçhizatı ve cephane depolarıyla Suriye ordusu da öyle. 1991, 1998 ve 2003’te Bağdat’ta yaşanana benzer bir biçimde Şam’daki devlet başkanlığı sarayı ya da savunma bakanlığı gibi boşaltılmış ama ikonik binaların seyir füzeleriyle vurulması da söz konusu olmadı.”

Mesele şu ki daha geniş bir hava saldırısı da Suriye savaşının sonucunu değiştiremezdi; bu tür saldırılar sadece çatışmaları daha fazla tırmandıracak ve çok daha fazla insanın ölümüne yol açacaktı. Obama’nın 2013’de Esad’da kurtulmak için gerçek bir fırsatı kaçırdığına dair Trump tarafından ortaya atılan bir efsane var. Oysa o gün Obama’yı kısıtlayan unsurlar bugün aynı şiddette Trump için de geçerli: Daha geniş bir savaş olmadan Esad’dan kurtulmak olanaksız ve Esad düşse bile bunun sonucu, devletin çökmesi ve Afganistan, Libya ve Irak’ta IŞİD ve El Kaide’nin güçlenmesine olanak veren bir kaos meydana gelmesi olacaktır.”