Ramazan Koç'tan Yazıcıoğlu şiiri

Göksun dağlarında sisin içinde
Gördüm şemalini, göremiyorlar
Gözlerimden akan suyun içinde
O gül cemalini, göremiyorlar
 
Ömrün boyunca zirvede gezdin
Zirveler çok çetin önceden sezdin
Bizler kül iken sen yine közdün
Duman yok izini süremiyorlar
 
Burada bahar var oralarda kış
Sen gönlümüzde hep nakış nakış
Seni söylüyor bak şu öten kuş
Fakat insanlar duyamıyorlar
 
Yamaçlara bakar buğulu gözler
Ananı teselli etmiyor sözler
Yârin yavrun seni bir başka özler
Kızının saçını öremiyorlar
 
Damla damla erir şu dağın karı
Nergis haber verir bize baharı
Göksun yaylasının papatyaları
Akan sulara doyamıyorlar
 
Herkesi üzdü Türkün öz oğlu
Alemde bu gün gözler buğulu
Bize gösterdiğin zirveye doğru
Çok hızlı gittin varamıyorlar
 
Hep yollardasın baharda yazda
Üşüdün mü dostum kaldın ayazda
Düğüm oluyor sözler boğazda
Senin ahvalini soramıyorlar
 
Yaşadın hayatı bir melek gibi
İhsan etmiş sana ihsan sahibi
Kimi Muhsin diyor kimi muhibbi
Faziletlerini sayamıyorlar
 
Büyüyüp koç olur erkek kuzular
Koçların yüreği sana sızılar
Gerçek olur yazıcıdan gelen yazılar
Hakikat sen oldun, ayamıyorlar
 
Prof. Dr. Ramazan Koç