Türkiye’de demokrasiyi tanımlamak kolay. Askerin politikaya karışmadığı rejime demokrasi denir. Bu, askerin ülke yönetiminde etkili olmasını aşmış, düşüncesini bile söylemesi demokrasi karşıtlığı kabul edilmiştir.


Ekonomi politikası bir atasözü kadar kısadır. Dünyaya açılma ve sınırsız bir serbestlik ekonominin yönetiminde en etkili yol kabul edilmiştir. Bu yöndeki uygulamalar gerekli ve yeterlidir. Ekonomiye yön vermek bu kuralı geçerli kılmaktan ibarettir.

Günümüzdeki demokrasi kahramanlarının beni darbeci sayacaklarını biliyorum. Oysa onlar darbeleri iyi ve kötü olarak tasnif edip sol saydıklarının yanında yer alırken ben tüm darbelerin uluslararası boyutu olduğunu, bazı güçlerin darbeleri siyasi hedeflerine ulaşmak için bir aşama olarak kullandıklarını, darbecilerin onların uygulayacakları politikalar için sahayı temizleyip çekildiklerini söylüyordum. Sadece söylemekle kalmadım bu konudaki tavrım nedeniyle hayatımın seyrini olumsuz yönde etkileyen ağır bedeller ödedim.

Şu anda demokrasi adına yapıldığı söylenen mücadelenin hangi sonuçları yaratacağını hesaplayalım ve asıl hedefin ne olduğunu kestirmeye çalışalım. İktidar yaşanan ekonomik krizin niteliğini doğru değerlendirmediği için onun finans kesimiyle sınırlı olduğunu kabul etmiş ve bankacılık sistemimizdeki yapılanma nedeniyle ucuz atlatılacağını düşünmüştür. Rekor ekonomik daralma bu görüşün yanlış olduğunu göstermesine rağmen yeniden değerlendirme yoluna gidildiğine dair bir işaret yoktur. Her ekonomik sıkıntı gibi bu da iktidar açısından olumsuz sonuçlar yaratacaktır. Bu sırada devletin önemli bir kurumu olan STK ile siyaset arasında, çatışma demesek bile, tartışmalara sebep olmak doğru bir tavır sayılamaz. Birden çok cephede savaşmak her zaman risklidir. Bu açıdan bu gerginliği tahrik edenlerin, görünüşte iktidarı destekliyor olmasına rağmen, tam tersi bir sonuç yaratacaklarını, bilerek ya da bilmeyerek iktidarın altını oyduklarını düşünüyorum. Hedefi demokrasi olanlar taleplerini çok kısa bir süre sonraya bırakabilirlerdi. Bu onların demokrasi anlayışının doğru olduğu anlamına gelmez ve demokrasi tek boyutlu bir devlete sahip olmak değildir. Demokraside herkes düşüncesini söyler ama bürokrasi konusuyla ilgili çözüm önerileri getirir. Siyasetçi son kararı verendir ama bürokrasi bu kararların alınmasında gerekli çalışmaları yapar ve tekliflerini sunar. Siyasetçi ile uzlaşmadığı zaman onun kararlarını uygular ama en azından yüzünü buruşturmak hakkı vardır.

Şu sırada STK içinde veya onlarla bağlantılı olduğu düşünülen kişilerin darbe hazırlıkları içinde olduğunu gösteren faaliyetlerde bulunması ile darbe karşıtlığını ön plana çıkaranların etkisi aynı yöndedir. Üstelik Genelkurmay başkanının kesin ifadelerine ve demokrasiyi korumakta karalı olduğunu söylemesine rağmen bunu göz ardı edip darbeciliğin en büyük tehlike olduğunu söylemeleri kasıtlı değilse bilinçsizdir. Mümkün olmayan bir darbenin hazırlayıcısı gibi görünenlerle buna karşı mücadele ettiğini iddia edenler aynı sonucu yaratır ve iktidara zarar verir.