Yürüyen merdiven, Lefter’in kaleciliği derken, geçmişte siyasilerin ilginç sürc-ü lisanları aklıma geldi.

Örneğin Süleyman Demirel. “Dün dündür; bugün bu gündür... Yollar yürümekle aşınmaz” sözlerini hatırlarsınız da “Ege bir Yunan gölü değildir. Ege bir Türk gölü de değildir. Binanaleyh Ege bir göl değildir!” lafını hatırlar mısınız?

Ya rahmetli Özal’ın bir dönem Sanayi Bakanlığını yapan Cahit Aral’a ne demeli? Çay bardaklarını tokuşturarak “bizim çaylarda radyasyon yok” diye çayları içmiş adı da Radyasyon Cahit’e çıkmıştı.

Rahmetli Ecevit Afganistan başbakanına “Afgan Genel Müdürü” medeni kanundan söz ederken de “bizim medeni hatun” deyivermişti. Ha tabi Eylül ayının sonlarında 30 Ağustos Zafer Bayramını kutlamasını da unutmamak gerek.

Ama gafların en hası, Tansu Çiller’inkilerdir: Belediyenin zabıtalarına “merhaba asker!” demiş, bayramları karıştırıp “Mübarek Kurban şeker bayramınız kutlu olsun!” buyurmuş, Haydar Aliyev’e Haydar Ali Bey derken, kırattan da beyaz at diye söz etmiş. Daha neler vardır neler. Onları da başka bir güne saklayalım.