Efendim bir yanda Genelkurmay Başkanı Orgeneral Işık Koşaner, öte yanda zaten 30 Ağustos’ta emekliye ayrılmak zorunda olan üç komutan emekliliğini istemiş.

Deniz Kuvvetleri Komutanı’yla, Hava Kuvvetleri Komutanı bir ay sonra emekliye ayrılacaklardı, görev süreleri dolmuştu çünkü. Kara Kuvvetleri Komutanı Erdal Ceylanoğlu ise yaş haddinden 30 Ağustos’ta üniformasını çıkarmak zorundaydı. Sadece Orgeneral Işık Koşaner’in görevde daha iki yılı vardı. Ergenekon ve Balyoz Davaları nedeniyle tutuklu general ve amirallerin terfi etmelerini istemiş söylentiye göre, kendisine yasa gereği tutuklu olanların terfi edemeyeceği kibarca anlatılmış, yeni yasa çıkarılamayacağı da izah edilmiş, bunun üzerine de Koşaner emekli olmak istediğini söylemiş. Hepsi bu!

Jandarma Komutanı Orgeneral Necdet Özel emekliliğini istemedi; yaş haddinden emekli olmasına en az daha dört yıl var. Zaten Koşaner’den sonra göreve o gelecekti, en kıdemli orgeneral olduğu için. Özel iki yıl erken geldi göreve. Olay bu kadar basit aslında değil mi? Ne yazık ki, değil tabi! Niye değil? Felaket tellallarını unutuyorsunuz da ondan! TSK’nın haysiyeti ve itibarıyla bu kadar oynayamazmış diyen mi isterseniz, kriz diye bağıran mı! Tabi açık açık söylemeseler de “haysiyet ve itibarla oynayanların” hükümet olduğunu anlıyorsunuz anaokulu terk bile olsanız! Savcılar, mahkemeye tutuklama istemiyle başvuruyor, yargıçlar tutukluyor, ama tellallara göre suçlu tutuklananlar değil, Başbakan Erdoğan! Her konuşan ülkenin bunalım kuyusuna düştüğünü, darbe bile olabileceğini hatta hükümetin istifa etmesi gerekeceğini söylüyor, üç beş aklı başında gazetecinin dışında!

Ne darbesi, hangi hükümetin istifası! Bu laflar tam dervişin fikriyle zikri birader! Yahu “asker” dendi mi kaçacak delik arayanlar, şapkasını alıp gidenler yönetmiyor ülkeyi artık! Dört yüksek dereceli devlet memuru, gerekçesi ne olursa olsun, emekliliğini istedi diye kimsenin dizinin bağı çözülmez. Emeklilik istekleri kabul edilir, yaptıkları hizmetler için sağolun denir, evlerine uğurlanır. Pazartesi günü yeni Genelkurmay Başkanı göreve başlar ,YAŞ toplanır, işine bakar. Burası ne Patagonya ne de muz cumhuriyeti artık! İktidarı sandık belirler; silah değil beyler!

Beyoğlu’nda işgal ve işgaliye

Asmalımescit, Beyoğlu’nun en güzel köşelerinden biri. Belediyenin işgaliye uygulamasından, tıpkı Talimhane, Galata, Kasımpaşa, Balık Pazarı, Cihangir, Şişhane, Kızılay Meydanı gibi yararlanıyor. Ama bir fark var. Asmalımescit’te sokaklar hepten kapatılmış lokantaların attığı masalar ve iskemlelerle.

Kimse geçemiyor; bir yerden bir yere gidemiyor. Beyoğlu Belediyesi defalarca uyarıyor bu mekanların sahiplerini. Ama kulak asan yok. Onun üzerine de ceza kesmeye başlıyor tabi. Bakın, işgaliye bir kira sözleşmesi değil. Geçici kullanım anlamına gelir, sadece. Yani işgaliye bir hak oluşturmaz. İşgaliye izni alan sokağı işgal edemez. Ayrıca Belediye sabırla bu lokantacıları yedi ay boyunca uyarmış, ama dinleyen kim. Sonunda da zabıta kuralları uygulamış. Beyoğlu’nda üç bin yeme-içme-eğlence mekanı var. Bunların 650’sine işgaliye izni verilmiş, ancak 350’si bunun “sokakları işgal edin, kapatın!” anlamına geldiğini varsaymış. Defalarca uyarıldıktan sonra da bu eğlence yerlerinde işgaliye uygulaması sona erdirilmiş.

Olay bu kadar basit! Kimse, kimilerinin uydurduğu gibi, kimsenin yaşam biçimine karışmıyor; avantaya, iç mekanı küçücük sokak işgali kocaman olan kuruluşlara, kendine çeki düzen ver, diyor...

O kadar. Aferin Beyoğlu Belediyesi’ne; kuru gürültüye pabuç bırakmayıp işini yaptığı için!