Hava muhalefeti az kalsın gazetelerin yayın yönetmenlerinin MİT’te yapılacak toplantıya katılmalarını engelleyecekmiş... Eminim, hepsi bir yolunu bulup Yenimahalle’deki MİT kampüsuna zamanında yetişmişlerdir...

Emin olmamın sebebi geçmiş dönemlerden edindiğim deneyim: Gazeteciler MİT’ten gelen davetlere katılma konusunda hayli istekliler... Geriye dönüp hesaplıyorum; ben bile tam üç kez MİT’in gazetecilere çıkardığı toplu davetlere iştirak etmişim...

İlki ve ikincisi Teoman Koman’ın müsteşarlığı dönemindeydi. Korgeneral rütbeli MİT müsteşarı teşkilâtın üzerindeki sır perdesini kaldırmak istemiş, bunun için iki aşamalı bir davette bulunmuştu. İlk davet, Ünal İnanç’ın başkanı olduğu Güvenlik ve Yargı Muhabirleri Derneği tarafından Bulvar Palas Oteli’nde verilmişti...

Ankara’nın en eski otellerindendi Bulvar Palas. Sonraları kapandı ve çarşıya dönüştü. Otel olarak çalıştığı dönemde pek çok entrikaya evsahipliği yaptığı kulaktan kulağa yayılırdı. Bir tür Berlin’deki Adlon Oteli şöhreti vardı Bulvar Palas’ın...

İlk davet gazetecileri Yenimahalle’de yapılacak ikinci buluşmaya hazırlama mahiyetindeydi. MİT kapılarını ilk kez o vesileyle resmen basın mensuplarına açtı. Görülmesinde mahzur olmayan birimleri gezdik, görünmesi sorun teşkil etmeyen mensuplarıyla görüşüp konuştuk... Üçüncü davet ise MİT’in 75. kuruluş yıldönümü vesilesiyle düzenlenen toplantıya oldu; teşkilâtı tanıtan ciltli bir kitap ve MİT armalı bir kahve fincanıyla oradan ayrıldık.

Daha sonra seçmece davranmaya başladı MİT; Ankara temsilcileri ve yazarları birlikte çağırmak yerine tek tek gazetelere davet çıkarmaya başladı. 28 Şubat (1997) süreci MİT’te de etkisini göstermeye başlamıştı...

Teoman Koman’lı daveti unutmam iki sebepten imkânsız: Doç. Bahriye Üçok’la ilgili verdiği bilgi kırıntısı ile Uğur Mumcu’nun uğrayacağı suikastı önceden haber vermesinden...

O günlerde siyasi cinayetler yeni başlamıştı ve son olarak Bahriye Üçok, evine gönderilen kitabın içine yerleştirilmiş bir bombanın patlaması sonucu hayatını kaybetmişti. Konu ona geldiğinde, MİT’in asker kökenli müsteşarı, “Halbuki, kendisini bombalı paketlerin nasıl açılacağı konusunda eğitmiştik” deyiverdi.

Aynı toplantıda siyasi suikastların önümüzdeki günlerde yeniden canlar alabileceğini de haber vermişti Teoman Koman... Siyasiler, önemli bürokratlar ve aydınlar hedef seçilebilecekti. Sonunda, “İçinizden biri de kurban gidebilir” dediğini işittik. Çok geçmedi, birkaç ay sonra oturma düzeninde Koman Paşa’nın sağ yanında bulunan Uğur Mumcu evinin önüne park edilmiş otomobilini hareket ettirmeye çalışırken patlayan bombayla öldürüldü.

Yine aynı toplantıda kendilerinden yeni yeni söz edilmeye başlanan ‘Hizbullah’ örgütüyle ilgili bilgi de verdi MİT Müsteşarı... “PKK’ya karşı mücadele eden yararlı bir örgüt” anlamına gelen şeyler söylediğini iyi hatırlıyorum. ‘İrtica’ konusunun neden tehlikeli olduğunu anlatmak için de, “Şapkalarını önlerine koyduklarında halk bunlara para yağdırıyor” dediğini hiç unutmadım.

Emekliliği sonrasında mesai verdiği bir holdingin haber kanalında beş gazetecinin karşısına oturup doğru dürüst hiçbir şey söylemeden saatlerce konuştuğunu da dün gibi hatırlıyorum Teoman Koman’ın...

Programda Susurluk kazası sonrasında fâili meçhullerin bıçak gibi kesilmesini nasıl yorumladığı soruldu kendisinden; verdiği cevap espri yüklüydü: “Herhalde öldürülmesi gerekenler tükendiği için...”

O programı izlerken uzun yıllar CIA başkanlığı yapmış Richard Helms gelmişti aklıma... CIA’nin en büyük dış operasyonlarından olduğu bilinen Şili’de seçilmiş cumhurbaşkanı Salvadore Allende’yi devirme konusunu kendisine soran senatöre, “Hayır efendim, devirmeye çabalamadık” cevabını vermişti Helms. Allende muhaliflerine para yardımı yaptıklarını da inkâr etmişti. Senatör Stuart Symington, “Etrafta dolaşan hikâyeler yanlış o halde” dediğinde Helms gülerek “Evet efendim” diye kendisini doğrulaşmıştı.

Yayın yönetmenleri ve Ankara temsilcileri dün yeniden topluca MİT’teydiler. Bakalım günümüze ışık tutacak ve ileride hatırlanınca değer taşıyacak neler öğrenecekler...