"Aşkı anlatmak için pek çok sıfat bulmak gerekir, çünkü aynı nitelikte iki aşk bulamazsınız. Fakat hepsini ortak kılan çok güçlü bir şey vardır. İhanetin belirsiz kaynağı! Ay gibi hepimizin bir yüzü karanlık."
Bir dakika! Bu sözler benim değil.
Bana göre geçen çağın en önemli romancılarından biri olan Lawrence Durrell'ın bir kahramanının düşünceleri bunlar.
Dün de yazdım ya...
Madem edebiyat çevreleri doğumunun 100. yılında çeşitli etkinliklerle bu yazarı anıyor... Madem gençliğim Durrell'ın beni sarhoş eden dünyasında "dolanarak" geçti...
Dedim ki, bu "Pazar notları" onun romanlarından alıntılarla oluşsun...
***

Hastalıkları teşhis etmek hekimlerin işidir. Çünkü hastalar her zaman yalan söylerler. Yalancı olduklarından değil, bu yalanlar hastalıkların savunma mekanizmasının bir parçası olduğu için. (İskenderiye Dörtlüsü'nden)

***

Her birimizin içinde bir kavunun içindeki çekirdekler kadar çok yazgı saklıdır. Hangisinin olgunlaşacağını önceden kestiremeyiz. (Avignon Beşlisi'nden)

***

İskenderiye, yazgıya böylesine boyun eğişine bakılırsa, Müslüman bir şehirdi. İskenderiye'de hiç kimse, hiçbir zaman, hiçbir şeye çok şaşırmazdı. Bizim aramızda trajedi, sohbete çeşni katan bir şeydi sadece. (İskenderiye Dörtlüsü'nden)

***

Ne mi düşünüyordum? Kafamda durmadan yankılanan bir Arap atasözünü: İnsanoğlunun hafızası mutsuzlukla aynı yaştadır. (İskenderiye Dörtlüsü'nden)

***

Hayaletler gibi çırılçıplak soyunup patlayan dalgaların üzerine atıldık. Suyun sağır edici gümbürtüsü içinde oynaşıp yüzdük... Sonunda, denizle boğuşmaktan bitkin ve soluksuz, tuza bulanmış ve tütün kadar kahverengileşmiş olarak kendimizi kıyıya attık. (Avignon Beşlisi'nden)

***

İnsanın tıpkı koku alma duyusunu yitirmesi gibi, başkalarını sevme yetisini yitirmesi ne tuhaf! Neden bunu karşılayacak bir sözcük yok acaba? Sağır, diyoruz, kör, diyoruz. Ama koku alamamayı veya sevememeyi tanımlayan sözcük yok. (Avignon Beşlisi'nden)

***

Kumarbazlar ve âşıklar kaybetmek için oynarlar. (İskenderiye Dörtlüsü'nden)

***

İnsan hakikati bilerek söylemez. Her zaman ağzından kaçırır! (İskenderiye Dörtlüsü'nden)

***

Zamanla, kendisini en çok yalanlayan şey "doğru"dur. (İskenderiye Dörtlüsü'nden)