Abhazya’nın ve Gürcistan’ın bağımsızlıklarının tanınması sadece savaşın ve kürevî taksimatın başlangıcı.
Şu an biz heyecanlıyız. Gürcistan’ın savaş makinesini yendik, onu parçaladık ve dostlarımızın bağımsızlıklarını tanıdık. Şuan bulunduğumuz pozisyonu korumalıyız. Bu, Gürcülerin kontra hücumunu kayıtsız kalmalıyız anlamına gelmiyor. Bu mahalli bir mesele değil. Amerika’nın ağır saldırılarına karşı tedbirli olmalıyız. Zor olan önümüzde. Kavgayı kazandık lakin meydan muharebesi uzakta değil. Rusya, mali, siyasi, enformasyon ve eğitimini savaşa göre tekrar inşa etmelidir.
Bir savaşa girdik. İçtimai hayatı güçlendirmemiz iktiza ediyor. Artık Rusya asla 8 Ağustos tarihine geri dönemez. Artık uzun bir müddet nükleer tartışmaların ramağında olacağız. Kürevî dünyanın tekrar inşası ile meşgul olacağımızdan, Güney Osetya meselesini ikinci plana bırakmalıyız. Bu halkların istikbali bizi bekleyen, dünyaya göre ikinci planda. Dünya nükleer facianın tam da kenarında.
Rusya tarafından jeopolitik bir darbeye maruz kalan ABD, tekrar eski itibarını elde etmek için, amansız bir saldırıda bulunabilir, Bu üçüncü bir gücün elleriyle gerçekleştirilecek.
Amerika bizden çok ciddi bir darbe aldı. Bize bir şeylerle cevap vermek zorunda. Obama’yı değil de Makkeyn’i seçerlerse bu çok zayıf bir cevap olur. Amerika Rusya karşısında küçük düştü. Onun gücü sınırlandı ve onun peykinin bir blöften ibaret olduğu anlaşıldı. Washington’un buna dayanabileceğini mi sanıyorsunuz? O zaman artık dünyanın Sem amcası olmadığını kabul etmiş olur. Bu yüzden Amerika’dan savaş yolu da dâhil muazzam bir darbe beklemeyebiliriz. Burada, Rusların doğrudan Amerika’ya savaş açma ihtimali olmadığı gibi Amerika’nın da aynı şekilde bilavasıta harp ilanı ihtimalini inanılır bulmuyorum.
Maskeler düştü. Savaşa girdik. Artık sadece hariçte değil dâhilde de, Franko’nun tabiriyle, beşinci tabura karşı savaşmalıyız. Liberaller, garpçılar, her türlü işbirlikçiler takip edilmeli. Aynı savaşta olduğu gibi.
Güney Osetya’nın ve Abhazya’nın tanınmaları bizim için fevkalade büyük zorluk teşkil edecek. Bu ülkeleri, en önce bizim en yakın dostlarımız tanıyacak. Bunlar: Küba, Venezüella, Beyaz Rusya ve daha sonra Tacikistan. Bu sadece bir ay içinde gerçekleşecek. Fakat en büyük oyun Çin etrafında oynanacak. Eğer, Çin bizi bu ay içinde desteklerse, bu tamamen sağlam bir kürevî taksim olacak. Çin’in buna benzer iki problemi mevcut hâlihazırda: Tibet ve Tayvan. Bizim Güney Osetya olan ilişkilerimiz, Çin’in Tayvan ile olan münasebetlerinde, Çinliler için emsal teşkil etme şansı veriyor.
Aynı şekilde, İran’ın da Güney Azerbaycan ile sorunları var. Eğer Rusya’nın Avrasya’nın menfaatleri için hareket ettiği anlaşılırsa, bu menfaatler İran ve Çin’in de menfaatlerini ihtiva ediyor, o zaman onlar da bizi tedricen destekleyecekler. Suriye’nin bizi daha önce desteklemesi muhtemeldir. Her şey bu şekilde giderse, o vakit tek kutuplu değil iki kutuplu dünya şekillenecek. Biri Amerika kontrolündeki tekli kutup, diğeri de Rusya öncülüğündeki diğer çoklu kutup. Bu iki ülkenin tanınması kimin hangi kutupta olacağını tayin eden imtihan olacak. Eğer Rusya bu kritik vaziyette dik durabilirse, dünyanın inşasına tesir edebilir.