Pazar notları :

Biriktirdikçe, azalıyoruz. Farkında mıyız? Hayır. Çünkü... Bir, iki, üç, dört, beş... diye sayıp durdukça uykuya dalıyoruz.
***

Biriktirdikçe, ağırlaşıyoruz. Biraz daha, üstüne biraz, şunu da, haydi bunu da, yetmedi, onu da... Artık nasıl kıpırdasın bu ruh? Yerinden kalkamıyor ki, davete icabet edebilsin!
***

Siyasetle meşgul bir ahbap "şu günlerde zihnim çok dağınık" diyor. İyidir, diye karşılık veriyorum; ara sıra toparlamak şartıyla zihin dağınıklığı iyidir. En azından katılaşmaya ve rasyonel kibire karşı tabii bir direnç geliştirir.
***

"Neydik, ne olduk?" diye sormayı can sıkıcı bulan popüler kültür kurbanları olarak tek bir sorumuz var: "Ne olacağız? Az sonra, bundan sonra, ilerde ne olacağız?" Bu soruya odaklanmış günümüz insanının endişesiz yaşaması mümkün mü?
***

Şems miydi "sabretmek, dikene bakıp gülü, geceye bakıp gündüzü görmektir" diyen? Yani sabır denilen şey, dişini sıkıp beklemek değildir. Bilmektir, emin olmaktır ve rıza göstermektir. Gel de bunu Şems'in sözlerini Facebook'ta paylaşıp duranlara anlat!
***

TV'de bir ünlü... Giysilerine ayırdığı odanın ortasında durup kameraya dönüyor ve "burası benim terapi ve ilham mekanım" diyor. "Kendimi kötü hissettiğimde bu odaya koşarım!" Samimi olduğundan ve abartmadığından eminim. Onu anlıyorum. Fakat "ilham" kavramının o anda can vermesine üzülüyorum. Cinayet bu.
***

Yalnız flörtler değil, evlilikler de TV şovlarına benzemeye başladı. Sanki az sonra spotlar sönüp yayın kapanınca herkes asıl dünyasına dönecekmiş gibi bir hal...
***

Keşke iddia edildiği gibi davranışlarımızın gelişmiş bir dili olabilseydi! Keşke kimilerinin sandığı gibi gözbebeklerimiz gerçeği söyleseydi! O zaman sözcüklerin böylesine esiri olmaz ve konuşa konuşa yalanları çoğaltmazdık.