Bu kadarını beklemiyordum. Meğer bizdeki ne solmuş!.. 
Çok sevdikleri kavramlarla söyleyeyim; "Emek ve özgürlük davaları"nın hiçbirinde onları böyle ateşli bir ittifak içinde görmemiştik.
Şu çok yakın zamanda bile...
Hani "Kobani'ye destek" çağrıları yapılırken dahi, solun açık ya da kapalı Kemalist kesimleriyle HDP'ye yakın duranlar arasında bir vicdan ve "sol duyu" dayanışması gerçekleştirilememişti. 

Ama işe bakın ki...
Paralel yapı "yetişin!" deyince, hepsi bir araya toplanıverdi.
Anladık ki, sosyal demokratlar ile 78 kuşağı artığı sosyalistlerin; Kandil müttefiki kaşar liberaller ile postmodern Gezi devrimcilerinin birleşik bir davası olabiliyormuş... 
Peki neymiş o?
Anti-kapitalist mücadelenin yükseltilmesi mi?
Sendikaların devrimci restorasyonu mu?
Halkın inanç ve geleneklerini de kucaklayacak yeni bir sol için inşa hareketi mi?
Hayır! Hayır!
Meğer ortak davaları Pensilvanya'nın savunulmasıymış. 

İmkân bulsalar, hepsi paralel medyanın önünde destek kuyrukları oluşturacak ve bunu da "hukukun savunulması" olarak halka yutturmaya kalkışacaklar. 
Sağlam bir 68'li ve 78'linin öfkesinden oturup ağlayacağı türden bir aymazlık ve çürümüşlük tablosu bu.
Fakat hayırlı bir yanı da var.
Ergenekoncusundan cemaatçisine...
Savaş kışkırtıcısından, "mesele ağaç değil, anlamadın mı"cısına...
Bütün safralar atılmadan... 
"Beyazlar"a meftun, oligarşi tarafından sürekli sırtı sıvazlanan, "Güneyde sevilen ülke"ye dokunmaktan ürken bir solla gidilecek yol yoktu.
Bu sol gider, yerine ağır ağır halkın anti-kapitalist siyaseti gelir.