Şans yok, o yüzden yaver de gitmeyecek!
"Yeni yıl" dönemlerinde daha çok dikkatimi çekiyor.
Galiba çevremde, tanışlarımda, hatta sosyal medyada "daha iyi bir hayatın piyangodan çıkar gibi ortaya çıkacağına" inananlar giderek çoğalıyor.
Üzerlerindeki çaresizlik, yoksulluk, yoksunluk havalarını görseniz, asabınız bozulur.
Ellerini kucaklarında kavuşturup yerlerinden kıpırdamadan ama sürekli sızlanarak bekliyorlar.
Siz hiç "bekleyen" yoksul gördünüz mü?
Olmaz. Göremezsiniz.
Oysa bu arkadaşlar en kötü durumda bile "orta sınıf"ın nimetlerinden yararlanıp oturdukları yerde "yeni senenin mutluluk ve iyilik getirmesini" umut edenler.
Ve ne yalan söyleyeyim, her şeyi yerli yerine koyup anlayışla karşılamaya çalıştığım bir yaşımda sakin kalamayıp bu mızmız konformizme öfkelenmeye başladım.
***
Şöyle bir ruh hali uydurmuşlar kendilerine...
Sanki bütün insanlar kötü ve her şeyin sorumlusu o.
Sanki çevreleri o kadar berbat ve kötülüğümüze odaklı ki, iyilik/ şefkat/ başarı/ ferahlık ancak gökten zembille inebilir!
Siz neredesiniz peki?
Niye kendinizi hep haklı, başkalarını haksız buluyor ve bundan emin olabiliyorsunuz?
Onu da geçtim...
Değişmek bir hareket...
Siz duracaksınız ama hayat hareket edecek... Olur mu böyle şey!
Bazen televizyon kanallarında psikologları izliyorum.
Öyle bir tatlılık, gönül çalma çabası ki, aman aman!
Onları izleyenleri yakasından tutup hafiften sarsmayı göze alan neredeyse yok!
Muayenehanelerindeki hallerinin de farklı olmadığını çevremden öğreniyorum.
Sonuç...
Zaman geçiyor, çözüm gelmiyor.
***
Modern kültürel mitolojinin bir parçası bu aslında...
Nezaket, şefkat, diğerkâmlık, ileri görüşlülük, yardım severlik, saygı, sevgi ve benzeri özellikler hep muğlak ve dışarıdan gelen şeyler gibi anlatılıyor.
Sonra gelsin illüzyonlar!
Nasıl mı? Şöyle...
Geçen sene olmadı ...
Ondan önceki sene de olmamıştı...
Ama belki bu sene şansımız yaver gider! Bu sene olmasa, önümüzdeki sene...
Oysa bilelim ki...
Biz eyleme geçmedikçe, hatta geçmişimizdekinden FARKLI bir eylem çizgisi tutturmadıkça hayatımızda hiçbir şey değişmez, bu bir.
Toplumsal sistem değişip iyileşmedikçe sevgi ve saygı yeryüzünü sarıp sarmalamayacak, bu da iki.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.