Anlattığın şeyin değerine ve ciddiyetine inanıyorsan her iki lafının arasına yerli yersiz esprisıkıştırmaya çalışma!
Nihayetinde seni dinleyenleri mutlu etmek için değil, önemli bir meseleyi aktarıp düşündürmek için konuşuyorsan, işi "stand-up" noktasına çekmenin âlemi var mı?
Ha, şu da var: Bir cenaze törenini Cem Yılmaz gibi anlatamadığın için üzülecek hale getirdilerse seni, zaten baştan yanmışsın ve yanlıştasın...
İnsanın bir meseleyi anlatırken kendinden de söz etmesi anlatılanları ete kana büründürür, iyidir. Ama bu yolla kendini dinleyicilere sevdirme ve alkış alma uğruna ele aldığın konuyu harcama!
Dinleyenlerini mutlaka ikna etmen gerektiğini söylüyorlarsa, inanma!
Çünkü bu durumda ya onlarda problem vardır ya da sen tezlerini fazla eğip büküyor, esastan taviz veriyorsundur.
Unutma ki, üslubundan daha önemli olan derdindir, meselendir. Konuşuyorsan, bu yüzden konuşuyorsun.
Uzun lafın kısası çocuğum...
Sakın TED gibi konuşma!

***
Geçenlerde okulunda bir sunum yapmaya hazırlanan genç bir arkadaşıma üç aşağı beş yukarı bunları söyledim.
Yüzü bir anda buruştu.
Gözünden kara bulutlar geçti.
Ve bir iki dakika içinde fark ettim ki, ona söylediklerimi kulak arkası etmeye karar vermişti.
Ne yapsın çocuk?
Meğer öğretmenleri TED konferanslarını örnek alarak sunum yapmasını söylemiş.
Eh, ortalık 30 küsur yıldır bu konferansların ünüyle yıkılıyor; Türkçe'ye de çevrilen "TED Gibi Konuş" kitabı satış rekorları kırıyor.
Dünya böyle artık...
Uçak kazasından mucizevi biçimde kurtulan tek kişi bir yıl sonra çıktığı TED konferansında kazadan sonra ilk iş olarak karısına telefon edip "akşama yemeğe gelemeyeceğim" dediğini anlatıyor. Dinleyiciler mest!
***
Tabii TED konferanslarının da nispeten iyisi var, kötüsü var.
Mesela iki milyon kezden daha fazla izlenen "Okul hiçbir halta yaramaz" mealindeki konuşma bence de iyi.
Ama üzerinden yıllar geçen konuşmanın etkisine uyup okulları kaldıralım diyen etkili ve yetkili insanları gördünüz mü hiç? Hayır!
Zaten maksat da 18 dakika boyunca hoşça vakit geçirip sonra pek kültürlü insanlar havasında bildikleri gibi yaşamaya devam etmeleri, değil mi?
Tabii bizim TED konuşmaları ayrı. Onlar çok daha feci.
"İnsanda umudun yeri" konusunu 23 Nisan nutkuna çeviren yazarlar; garip çığlıklar atarak gelişen teknolojiyi anlatan haber kanalı sunucuları, vd.
Bak! Yine ben kötü oldum.