İktidara karşı yeni bir parti kurulması gerektiğini düşünenler artıyor... Kimi köşe yazarlarına göre de, bu işin “tam sırasıymış”... Haydi muhalefet haydi muhalefet haydiiii, tam zamanı tam zamanı şimdiiii... Yaklaşım bu düzeyde.

öyle ya, Deniz Baykal’ın koltuğundan kıpırdamaya niyeti yokmuş, Devlet Bahçeli de herkesi hayal kırıklığına uğratmış, Tayyip Erdoğan’a “stepnelik” ediyormuş, hay ona oy veren bazı “tatlı su faşistlerinin” elleri kırılsaymış, falan filan.

Hatta, siyasi kerameti kendinden menkul Tuncay özkan kardeşimiz de CHP kurultayını bekleyecekmiş de, bir değişiklik olmazsa (ki olmayacak) kendisi yeni bir parti kuracakmış, falan fişmekân.

Bu arada laikliği korumak için yeni bir gazete çıkarma hazırlığı içinde olanlar da var, nasıl olsa Emin çölaşan boşta geziyor, eh, Bekir Coşkun ile Hıncal Uluç’a da uygun bir para teklif edersen, iş tamamdır. Beş yüz bin satış çantada keklik, hem Hürriyet’i yedin hem Sabah’ı, işi bitirdin.

Vaziyet ve manzara-i umumiye, şimdilik bu merkezde...

Doktor Hikmet Kıvılcımlı’nın lafı mıydı o (yeni kuşaklar doktoru nereden bilecekler?), hani “parti kurmak turşu kurmaya benzemez” demişti...

Bunu, “hem benzer hem benzemez” şeklinde düzeltmek gerekir.

Verirsin dilekçeyi, kurarsın. Cebinde ya da arkadaşlarında para varsa, iş kolay.

Olmadı, kongre yapmak üzere olan başka bir partinin delegelerine cep telefonu dağıtırsın, seni zırt diye başkan yaparlar.

Parti kurmak kolaydır, parti olmak zordur.

Yeni bir partiye kimsenin itirazı yok, başbakanın bile!

Fakat ortada ne kadro var, ne de lider... Program? Ara ki bulasın! Toplumda bunu “itecek” bir güç? Nanay.

Bu yeni parti, köşe yazarı arkadaşların arzuları ve hayalleri doğrultusunda “solculuk oynamaya” kalkacaksa, daha başından çekiverin kuyruğunu...

Bu parti, hem liberal hem de yerli olmak zorundadır.

AKP de öyle olduğuna göre, yeni parti oylarını uzaylı seçmenlerden mi toplayacaktır da iktidar alternatifi olacaktır?

Hayır, AKP’nin “çuvallamasını” bekleyecektir, bu da, ya yeni bir ekonomik kriz, ya da savaş çıkarsa mümkündür. O zaman bile zordur ya, hadi “imkânsız değildir” diyelim.

Zaten onun için muhalif köşe yazarları, özellikle iktisat yazarları ikide bir “krizin eli kulağında” deyip duruyorlar da ne hikmetse patlamıyor bir türlü mübarek!...

Başbakan hepsinden daha akıllı olduğu için onu “Amerika’yı dinlemeden Kuzey Irak’a gir, çanına ot tıkansın” gazına da getiremediler, tuzağa düşüremediler. öte yandan darbeciler de soluğu kodeste almaya başladılar...

çünkü arkadaşlar samimi olarak bu oyların “göbeğini kaşıyan ayılara kömür dağıtarak” toplandığını sanıyorlar, halkın “Osmanlı refleksini” okuyamıyorlar.

Fethi Okyar-Adnan Menderes-Süleyman Demirel-Turgut özal-Tayyip Erdoğan “çizgisi” kafalarının içinde bulunan “kara kaplıya” uymadığından, halkın bürokrasiye karşı duyduğu derin ve köklü tepkiyi de çözemiyorlar.

Niçin bir daha asla iktidar yüzü göremeyeceklerini, görseler de bunun ancak “sopayla” ve fakat geçici olabileceğini de anlamak istemiyorlar.

Türkiye’de bugüne kadar neler olup bittiğini doğru çözümleyemedikleri için, yarın neler olabilip neler olamayacağını da çakamıyorlar. Onları bilmedikleri için değil, öğrenmekten ve düşünmekten kaçındıkları için kınıyorum.

Yeni partinin meni partinin kurulacağı murulacağı yoktur.

Okunmayan gazetelerle seyredilmeyen televizyonlarda tepişmeye de ancak “yara kaşımak” denir, siyasete atılmak değil...