Demokrat Parti, Türkiye’nin seçimi kazanarak iktidara gelmiş ilk muhalefet partisi. Onun siyasî tarihimizde bu yüzden müstesna bir mevkii var. Bu oligarşik tek partiye karşı zaferler kazanmış parti 27 Mayıs 1960 darbesinden sonra kapatıldı. Böylece seçmen cezalandırılmak istendi. Onun devamı olmak iddiasıyla kurulan Adalet Partisi oyları silip süpürdü bu sefer de.
12 Eylül’e yaklaşıldığında Adalet Partisi yorulmaya başlamıştı. 12 Eylül darbecileri bütün diğer partilerle birlikte AP’yi de kapattılar. Yerini Doğru Yol Partisi aldı. DYP 1990’larda yıpranınca, 46 ruhuna, Demokrat Parti’ye dönüş câzip hâle geldi. Bütün siyasî geleneği böyle tarihî bir ismin temsil edebileceği sanıldı.
12 Eylül darbesiyle partisini kaybeden Demirel, darbecilerin kendi oy tabanına yönelik parti kurmalarına şiddetle karşı çıkmıştı. “Tapulu arazime gecekondu kurdurtmam” demişti. Kendisi siyasî yasaklıydı, Hüsamettin Cindoruk’u emanetci olarak partinin başına geçirdi. Cindoruk, emaneti patrona devredip Meclis Başkanı oldu. Bu süreç içinde darbe muhalifi ve mağduru görünen Süleyman Demirel’in oligarşik iktidar modellerine yatkınlığı ortaya çıktı. Cindoruk da sahibinin sesi marka olduğunu gösterdi.
Şimdi yeni bir dönem başlıyor. “Baba” emanetçisini sahaya salıyor.
Emanetçi avı tutup sahibine getirecek...
Adnan Menderes’in avukatı unvanını haybeden aldığı yakın zamanlarda ortaya çıkan Hüsam efendi hemen kolları sıvamış. Onun Yassıada Mahkemeleri sürerken adaya gidip geldiği biliniyor. Oraya Demokrat Parti’yi savunmak için mi, darbecilerden ders almak için mi gittiği ise tam olarak anlaşılamıyor. (Son durumuna bakılırsa, ikinci şık ağır basıyor!)
Cindoruk, emri büyük yerden alınca heyecanla hemen işe koyulmuş. Demokrat Parti Genel Başkanlığı için aday olduğunu açıklamış. “Arkadaşlarımın telkiniyle aday olmaya karar verdim. Demokrat Parti benim çocukluğumun partisidir. Bu bir iktidar partisidir. Merkezde siyasi boşluk var. Siyasette bir denge partisine ihtiyaç var. Merkezde birliği Allah’ın izniyle sağlayacağız. Siyasetin gençlere ihtiyacı var. Ben de gencim" demiş.
Hay maşallah! Genç pehlivan çıktı meydane!
Kafa kağıdına bakarsanız, Demokrat Parti’den daha yaşlı bir başkan adayı görürsünüz. Fakat, onu ateş hattına sürene bakarsanız, ondan bir hayli genç olduğunu anlarsınız. Azmettirene nisbetle genç Cindoruk, bu “genç” yaşında neden böyle bir maceraya giriyor? Her halde, Demirel’in bu sürecin sonunu getiremeyeceğini, buna ömrünün yetmeyeceğini düşünüyor. Onu gönderir, mirasa ilk defa tek başıma sahip çıkar, âhir ömrümde ağız tadıyla saltanat sürerim diye düşünüyor zahir. Cindoruk’un DP’nin başına gelmesi halinde, siyasî mizahımızın büyük gelişmeler kaydedeceğini tahmin edebilirsiniz.
Fakat o ne?
Cindoruk, yeni tapulu araziye sahip çıkmaya çalışırken, DP genel başkan yardımcısı açıklama yapmış: "Millî iradeyi militarizme teslim eden, 27 Nisan e-muhtırasına destek veren, Cumhurbaşkanlığı seçiminde 367 dayatmasını savunan, Ergenekoncuların avukatlığına soyunan ulusalcı çizgideki bir şahsın partimizle adının anılmasını 63 yıllık Demokrat Parti misyonuna, demokrasi ve bu millet uğruna verdiğimiz şehitlerimizin aziz hatıralarına saygısızlık olarak görüyoruz" demiş.
Demokrat Parti eski Demokrat Parti. 1946 ruhu yaşıyor. Darbecilere geçit vermeye niyeti yok.
Eğer Cindoruk’ta birazcık cinfikirlilik varsa, patronun kendisini mayınlı bir sahaya sürdüğünü kavrar ve bu sevdadan vazgeçer. Geçmezse de, âhir ömründe göreceği var demektir!
Teşekkürler
Uzun bir aradan sonra, günlük yazı yazmaya başlamamız dolayısıyla, alâkasını esirgemeyen bütün ilgililere, dostlara ve okuyucularımıza teşekkürler ediyorum. Sayın Mustafa Karahasanoğlu ve Ali İhsan Karahasanoğlu bizzat arayarak ilgilerini gösterdiler. Vakit’in Ankara bürosunun yöneticileri Serdar Arseven ve Yener Dönmez TYB’de ziyaretime geldiler. Hasan Karakaya köşesinde duyurdu, aziz hemşehrim Hüseyin Öztürk de bir hoşgeldin yazısı kaleme aldı. Bu arada, telefonla arayan, mesaj gönderen, bizzat ziyarete gelen bütün dostlara da teşekkürler ediyorum. Allah hepsinden razı olsun.