"Demokratik Açılım" tartışmalarının başladığı günlerden bu yana iktidara, muhalefetle diyalog kurması çağrısı yapıp durmaktayız.Önce İçişleri Bakanı, sonra da Başbakan, muhalefet liderleri ile görüşme çabası içinde oldu.
Görüşülemedi.
İktidar, belki bir diyalog zemini oluşabilir ümidiyle konuyu, genel görüşme talebiyle Meclis'e getirdi.
Olur ya, belki de Meclis ortamı, muhalefetin ister eleştiri boyutunda olsun, ister öneri boyutunda, bazı açılımlar yapılmasına zemin hazırlayabilirdi.
Ortada bir sorun bulunduğu açıktı.
Sorunun tarifi değişik de olsa, "sorun yok!" diyen yoktu.
Sadece "terör" üzerinde yoğunlaşılsa bile, 25 yıldan bu yana askeri operasyonlarla bitmeyen bir terör olgusu, daha ötede arkası gelmeyen bir dağa çıkış olgusu bulunmaktaydı.
Kaldı ki, Doğu-Güneydoğu bölgesinde, terörle ilgisi bulunmayan toplum kesimlerinde bile bir sızlanma mevcuttu.
Sancı vardı ve bunu dindirmek için çare bulunmalıydı.
Öyleyse, iktidarın açılımının içi boşsa, içi dolu bir açılım önerilmeliydi.
10 Kasım oturumu, bu açıdan çok verimli oldu denemez.
Ama bir şeyin ortaya çıktığı kesin: CHP'nin çözüm mantığı...
CHP adına konuşan Onur Öymen, eski bir diplomat. Sakin konuşuyor. Ama o sükûnetin altında bir yanardağ var sanki.
"Sözün şehveti" mi denir ne denir bilmem, o sakin söylem, tam da "Analar ağlamasın" tema'sını tartışırken, bir bilinç altı fışkırışı ile gidiyor, Takrir-i Sükun'la, İstiklal Mahkemesi ile, Dersim operasyonu ile buluşuyor.
Çözüm: Tek parti zihniyeti.
Çözüm: Şeyh Sait çözümü.
Çözüm: Dersim çözümü.
Çözüm İstiklal Mahkemesi, maznunların idamına ba'dehu şevahidin istimaına (sanıkların idamına sonra şahitlerin dinlenmesine) kararları, darağacı, şehrin bombalanması, sürgünler, göçler...
Yıl 2009.
Diplomat kökenli bir CHP milletvekili, Doğu-Güneydoğu'nun, bizzat Tunceli halkının kanını donduran bir konuşma yapıyor.
-Dersim'de analar ağlamadı mı?
-Şeyh Said olayında analar ağlamadı mı?
Yani:
Öyle zamanlar olur ki, "Bırakın analar ağlasın" denilir. Tercümesi bu.
Şöyle bir şey denir:
-Türkiye çok partili hayata geçti ama sistemde tek parti zihniyeti sona ermedi.
Onur Öymen'in bilinç altından fışkıran sözlerine baktığımızda bu söz, CHP için el hak sonuna kadar doğru gözüküyor.
"Şu anda CHP iktidar olsaydı ne yapardı" sorusu Öymen'in konuşmasından sonra çok daha anlamlı durmuyor mu?
Bu, Srilanka modeli bir mücadele yani bire kadar kırma ya da "kök kazıma" yöntemi.
Ama ne garip, Türk Silahlı Kuvvetleri bile, 25 yıl süreyle düşük yoğunluk savaş halinde terörle mücadele ettikten sonra, "Bu iş sadece askeri yöntemle olmaz, terörle mücadelenin ekonomik, kültürel, sosyal boyutları da devreye konulmalı" dedi. Hatta bir Genelkurmay Başkanı "Tüm TSK'yı Kandil'e göndersek terör yine de bitmez" deyiverdi.
Siyasi irade, devletin tüm birimlerini devreye soktu ve sonra terörün uluslararası bağlantılarını da keserek, içeride, terörün toplum zeminini ortadan kaldırmak üzere adımlar atmaya yöneldi.
Siz, ana muhalefet olarak ne diyorsunuz?
Bire kadar kırmak mı?
Dersim'de kırıldı da ne oldu?
Şeyh Said isyanından sonra, idamlarla, "Kürt sorunu" çözüldü mü?
İstiklal Mahkemesi ruhundan süzülerek oluşturulan Şark Islah Planı, tüm Kürtler'i Türk haline getirdi mi?
Memleketin orasına burasına sürülen insanlar, Türkleşti mi?
Yoksa bugün yaşanan sancıda, o dönemin yüreklerde bıraktığı ve henüz tamamı bile ortaya çıkmayan tortular mı var?
Analar ağlamasın!
Evet ağlamasın! Bundan bile rahatsız olan bir CHP dünyası nasıl bir şeydir?
Yoksa analar ağlasın mı Sayın Baykal, siz ne dersiniz sözcünüzün sözüne?
Cumhurbaşkanı Tunceli'ye gidiyor, "Dersim'e hoş geldiniz" afişi ile karşılanıyor, cemevine gidip Semaha katılıyor, yani devlet adına bir barış ve duyguları imar hamlesi yapıyor.
Siz ise, "Dersim diye bir model var" söylemiyle ortaya çıkıyorsunuz.
Üstelik en diplomat sözcünüzün diliyle...
Hani insan sormak istiyor:
-Ya diplomat sözcü yerine bıçkın bir sözcü olsaydı?
Acaba o neyi hatırlardı tek parti döneminden?
-İstiklal Mahkemeleri anaları ağlatmadı mı?
Doğru ağlattı ve tarihe kanlı bir not olarak düştü.
Çok yazık!
Böyle bir ana muhalefeti bulunduğu için Türkiye ne kadar hayıflansa çok değil