Anayasa değişikliği teklifi, Meclis'te madde madde oylanarak kabul ediliyor. Ufukta referandum var ama CHP'de oyun bitmez.
Geldiğimiz noktayı bir değerlendirelim. AK Parti, büyük risk aldı. Evet oyları 330'un altında kalsaydı, teklif iptal olacak, iktidar büyük yara alacaktı. AK Parti'nin içiyle oynamak isteyenlerin planları hazırdı, elleri böğürlerinde kaldı. Evet oylarının 333-337 aralığında çıkması, meselenin nasıl bıçak sırtında gittiğini anlatmaya yeter. Başbakan, İtalya gezisini iptal etmekle doğru bir tercih yaptı.

Şu anda AK Parti, kararlılıkla yoluna devam ediyor. Yolun sonunda referandum var. Acaba AK Parti referandum yolunda, neden tek başına yürümeyi tercih etti?

Birincisi, yaptırdıkları kamuoyu yoklamalarında halkın nabzını tuttular ve yüzde 60 civarında evet oyu çıkabileceğini tahmin ediyorlar. Yani önce halkın tercihine güveniyorlar.

İkincisi, referandumda evet çıkması, AK Parti'ye, önümüzdeki genel seçimlerde büyük avantaj sağlıyor. Referandumdan başarı ile çıkan AK Parti, muhalefeti perişan etmiş demektir. Düşününüz; CHP, MHP ve BDP milletvekilleri, 12 Eylül Anayasası değişmesin diye Meclis'te direnmişler. Ama tabanın önemli bir kısmı, parti yöneticilerinin iradesine rağmen, referandumda evet oyu kullanmışlar. Seçime giderken moraller çökmüş, yenilen tokadın acısı henüz geçmemiş. Acaba, bu üç partinin liderleri meydanlarda ne anlatacaklar?

CHP'nin tavrında anlaşılmayacak bir şey yok. Hâlâ tek parti döneminin özlemi içindeki CHP, askerî vesayet rejiminden şikâyetçi değil. Rejimin siyasî payandası, Ergenekon'un avukatı gibi çalışıyor. Ama MHP, gerçekten sıkıntılı bir yola girdi. CHP ile aynı safta, statükonun değirmenine su taşımak, MHP'ye hiçbir şey kazandırmaz. Çok değil bir iki ay içinde, MHP yönetimi de bu gerçeği görecek. Ve bizim eleştirilerimizin, MHP karşıtlığı olmadığını da anlayacaklar. Lakin vakit çok geç olacak. Zira biz bu uyarıları, zamanında DYP ve Anavatan'a da yapmıştık. Şimdi siyasette isimleri bile kalmadı. O partilerin yöneticileri de o günlerde bize çok sitem ettiler. Keşke haklı çıkmasaydık da, demokrasinin utanç günleri yaşanmasaydı...

Barış ve Demokrasi Partisi'nin durumu da

çok sıkıntılı. Tam anlamıyla Ergenekon ile

Kürt sorununun arasına sıkıştılar. Ergenekon-PKK ilişkileri, parti tabanında büyük güvensizlik doğuruyor. Dikkat ediniz, Ahmet Türk çizgisi, PKK'nın Reşadiye ve Samsun Lâdik'te iki polisimizin şehit edilmesine, "provokasyon" diyor, PKK ise eylemleri üstleniyor. Pekiyi BDP yönetimi nerede duruyor? Referandumda Güneydoğu'daki seçmenin evet oyları, görülecektir ki, Kürt sorunun siyasî zemindeki aktörlerini de değiştirecektir.

Hatta BDP'nin, Meclis'te AK Parti'ye destek vermeyişi, hayırlı da olabilir. Referandumda, CHP ve MHP; "bakın AK Parti, bölücülerle anlaştı" propagandasını yapamayacaklardır.

Başta dedik ki, ufukta referandum var ama CHP'de oyun bitmez.

CHP'nin ne yapacağını biliyoruz. Sayın Baykal, peşin peşin, "referanduma gitme konusunda, hukukî ve siyasî ne kadar engel varsa çıkartacağız" dedi zaten. Anayasa değişikliği Meclis'te kabul edilir edilmez, doğru Anayasa Mahkemesi'ne... Önce referandum sürecini durdurmaya çalışacaklar. Durduramazlarsa, referandum sonunda bir hamle daha yapacaklar. Halk evet dese bile yılmayacaklar. "Yani bu cüreti gösterebilir ve halkın karşısına çıkmayı da göze alırlar mı?" diyorsanız, halkın oyuyla iktidar ümidi kalmamış CHP, her şeyi göze alacaktır derim...

Ya Anayasa Mahkemesi ne yapar? Son cumhurbaşkanlığı seçimindeki 367 garabetini hatırlayınca, duraksamak zorunda kalıyoruz.

Eğer CHP oyunları tutar, referandum öncesi ya da sonrası, demokrasiyle bir daha oynanırsa, AK Parti'nin yapacağı tek şey var: Buyurun erken seçime... İşte o zaman, bütün oyunları seçmen iradesinin nasıl bozduğunu, cümle âlem görmüş olur...