Başbakan Erdoğan, Nükleer Takas anlaşmasından önce BM Güvenlik Konseyi üyelerine bilgi verildiğini ve onların desteğinin sağlandığını söylüyor. Türkiye’nin İran’a yönelik yaptırımlara hayır demesinin, bu durumda, normal karşılanması gerekiyor. Çelişki Türkiye’den değil Güvenlik Konseyi üyelerinden kaynaklanıyor. Bu durumun doğru değerlendirilmesi ileride karşılaşacağımız sorunları anlamamızı sağlayacaktır.
İyimser bakış açısıyla, ülkemizin bölgesel bir güç olmasını kendi çıkarlarına uygun görenler, İran’la yaşanacak gerilimlerde ülkemizi dışarıda tutmak, böylece İran’ın ülkemize yönelik ekonomik baskılar uygulamasının önüne geçmek istemiş olabilirler. Bu arada Araplara yönelik açılımımızdan İran’ın endişelenmesi de engellenmiş olur..

Başka bir bakış açısına göre bu çelişkinin gerçekte ABD’nin iç politikasındaki farklılıklardan ve çekişmelerden kaynaklanmış olmasıdır. Obama yönetimine karşıt olanlar hem onu hem de onunla yakın gördükleri ülkemizdeki iktidarı aynı çizgiye çekerek tek kurşunla vurmak istemiş olabilirler.

Yapılacak analiz dünya ölçeğinde olmadıkça ülkemizin karşılaşacağı sorunları anlamak mümkün değildir. Şu anda bölgesel bir güç olmamız yönünde gelişen ve hem ABD hem de Rusya tarafından desteklenen politikalar, özellikle ABD içinde güç değişimi ve buna bağlı politika değişimiyle, ters yüz olabilir.

Dünyada büyük bir değişim yaşanıyor ve yeni bir denge oluşuyor. Bu denge nasıl olacaktır sorusu cevaplandırılmadan ve günlük olayların akışına göre yapılan yorumların gerçekleşmesi analizin doğruluğundan değil şanslı olmaktan kaynaklanır yani tesadüfidir. Bazıları önümüzdeki dönemde dünyadaki ekonomik güç sıralanmasında Çin’in ilk sırayı alacağını, ABD’nin ikinci sıraya gerileyeceğini söylüyor. Bu tahmin mi yoksa temenni mi? Ya da yaşanan gelişmelerin bu sonucu doğuracağı söylenerek ABD ve Rusya tehdit mi edilmektedir?

ABD içindeki politik dengeler dünyayı ve ülkemizi etkilediğine göre bunu bilmek zorundayız. Herhangi bir iddiada bulunmadan izlenimlerimi aktarabilirim. ABD’de Obama politikalarına karşı çıkanlar petrol lobilerinin desteklediği Neo Con politikalardır. Burada iki görüş çatışmaktadır. Petrol lobileri petrolün daha uzun süre kullanılabileceğini ve alternatif enerji kaynaklarına geçişin zamanının gelmediğini düşünmektedir. Diğer kanat petrol kullanımının yarattığı çevre etkisini de kullanarak alternatif enerjiye geçişin zamanın geldiğini düşünmekte ve alternatif enerji kaynaklarının en önemlisi olan nükleer enerjiyi kontrol altına almaya çalışmaktadır. İran’ın nükleer faaliyetleri bu kontrol mekanizmalarının kurulması için fırsat olarak değerlendirilmektedir. Bazen rastlantılar da çevre bilincinin yayılmasına katkıda bulunmaktadır. Son zamanlarda ABD kıyılarını tehdit eden petrol sızıntısı ne güzel bir tesadüf değil mi?

Bugüne kadar ülkemizin uyguladığı politikalar dünyadaki gelişmelerle uyumluydu. Ancak dünyayı iyi niyetler, insancıl amaçlar değil gerçekçi politikalar yönlendirir. Duygusallığı kullanalım ama arka plandaki hesapları ihmal etmeyelim.