Bu ismi taşıyan bakana ait olduğu belirtilen açıklamayı hayretle okudum; inanılabilir bulmadım!
Bundan böyle “gayrimüslim” yerine, “farklı inanç grupları” kavramının kullanılmasına karar verilmiş!
Gerçekten inanılabilir değil!
Bu açıklamayı yapan Egemen Bağış, AB ile tam üyelik görüşmelerini yürütmek üzere Ocak 2009’dan bu yana Devlet Bakanlığı koltuğunda oturan zat. Yani bir sıfatı da “Başmüzakereci”.
Doğrusu bu açıklama müzakerelerin akıbeti konusunda beni ciddi olarak endişelendirdi.
Diplomasi kelimeler üzerinden, anlam ayrıntıları üzerinden, “nüans” üzerinden yapılır.
“Bir rengin derecelerini, tonlarını ayırma” anlamına gelen bu fransızca kelime, Kamus-ı Fransevî sahibi Şemseddin Sami’ye göre mecazen, “nevi veya cinsi bir olan şeyler arasındaki cüz’i fark” demek. Osmanlıca karşılığı ise ânât, yani zamanlar!
Eğer üzerinde dikkatle durulursa, “gayrimüslim” ile “farklı inanç grupları” arasındaki fark, nüansı aşar!
Her şey bir yana “gayrimüslim”, meşhur Lozan anlaşmasının resmî adlandırmasıdır.
Buyurun Lozan’ın 43. Maddesi: “Gayrimüslim Türk teb’ası, dinlerine uymayan veya dinî ayinlerinin ihlaline sebep olan her hangi bir muamelenin ifasına mecbur tutulamayacakları gibi, hıristiyanî istirahat günlerinde mahkemelerde isbatı vücut etmemekten veya kanunî bir muameleyi yapmamaktan dolayı hiçbir haklarını kaybetmeyeceklerdir.”
Bu anlaşmaya göre, Türkiye’de müslümanlar ve gayrimüslimler vardır. Gayrimüslimlerin azınlık hukuku açık olarak tanzim edilmiştir. Onun yerine “farklı inanç grupları”nı koyma teklifi bizden gelmiş olamaz! Karşı taraftan gelmişse de tepkiyle karşılanır.
Çünkü Batı, Türkiye’de gayrimüslimler dışında dinî azınlıkların, farklı inançlara bağlı ekalliyetlerin bulunduğunu sürekli olarak ileri sürüyor. Fakat Türkiye anlaşmanın ilgili maddelerini öne sürerek bunu reddediyor.
Egemen Bey için kelimeler önemli olmayabilir! “Müslüman” yerine de “farksız inanç grubu” diyebilir.
Çünkü gerçekte türkçede ve başka bir dilde bulunmayan bir kelime ona isim olarak verilmiş.
Türkiye’nin yakın tarihinin kültürel kırılmalarının göstergelerinden biri bu isim.
Türkçede “egemen” diye bir kelime yok! Başka dilde de yok.
Yunancada “hegemon” var. Ne kadar benziyor değil mi? Elbette tesadüftür!
Anlamı da benziyor: “Hâkim, hükümran” demek.
Türkiye’de hâkim veya hükümran isimli bir kişiye rastlanmaz. Ama “Egemen” var. Neden var? Anlamı tam olarak bilinmediğinden muhtemelen.
Adının anlamı üzerinde sayın Bağış düşünmüş müdür acaba?
Size göre, “Egemen” bağışlanabilir mi?
Hâkime, hükümrana sormak ne haddimize!
Eğer sayın bakan, uluslararası anlaşmaları bilmiyorsa, bağışlanamaz.
Biliyor ve buna rağmen böyle bir kavram kullanıyorsa, asla bağışlanamaz.