SON KILAVUZ
Güneşi arkama almış,
Ayı yanına katmış,
Karanlıkları aydınlatmaya
Çalışırken
Sen
Karanlıklarda,
Kuytu köşelerde
Gevşekliğin ve
Hafifliğinle
Söyle
Sen beni
Ben seni nasıl anlayayım.
Binlerce yavru,
Anne evlat,
Neden öldüğünü
Bilmeden.
Uyuşturucu, alkol
Girdabında
Çığlık çığlığa
Bir ümit,
Bir ışık
Ararken
Sen senden,
Çevrenden,
Çığlıklardan habersiz
Bense
Çare olamamanın
Çaresizliğinde
Göz yaşlarına,
Ağıtlara, ümit
Olamamanın
Kahrolmuşluğunda
Ne sen beni
Ne ben seni anlayamam.
Sen
En kutsallarda,
Teslim edilen değerlerde,
Ne olduğunu,
Nereden nereye gittiğini
Bilememenin şaşkınlığında
Ben
Buradayım.
Bende varım,
Seviyorum
Yaradandan dolayı
Kalbimde, gönlümde,
Haykırmak istediğim
Değerleri
Ayaklarımızın altından
Kayan tarihi
Dur demek için
Haykırmaya
Çalışırken
Ben seni
Sen beni anlayamassın.
Çanakkale’de,
İstiklal gününde,
Bize devredilen
Emanetleri,
Devasa görevleri
Yapmamakta
Direnirsen
Mirasının farkında olmassan
Ben seni nasıl anlarım.
Dünya ateşe verilmiş,
Yangınlarda
Alevler ortasında
Benim değerlerimi
Paylaşanlar
İmdat çığlığı atarken,
Bir kurtarıcı beklerken
Hergün binlerce yavru,
Anne,
Yarini göremezken
Sen dünyadan,
Çığlıklardan habersiz
Kendini ararken
Ben seni
Sen beni nasıl anlarsın.
Nasıl unuttun
Komşusu açken yatmayanı,
Bir hilal uğruna
Can veren, sana emanet bırakanı
Gözlerini yumman,
Sırtını çevirmen,
Yok sayman
Olmuyor.
Güneş doğuyor
Hem seni,
Hem beni,
Isıtacak,
Aydınlatacak
Son fırsat
Güneş önünde,
Sen peşinde
Son Peygamber kılavuz
İşte o zaman
Ben seni,
Sen beni anlarsın.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.