Şimdi, alsak İlhan Kesici’yi, çarpsak Mustafa Sarıgül’le, toplasak Hüsamettin Özkan’la, bi tane Tayyip Erdoğan çıkar mı?

Çıkmazmış, Sayın Selahattin Önkibar’ın yazısına göre.

O zaman bi tane de Deniz Baykal verelim, bir de Hüsamettin Cindoruk. Ama Deniz Baykal’ın bir koşulu var. İlla da Süleyman Demirel katılacak bu tayfaya. Çünkü ancak Demirel yanı sıra DYP’yi getirebilirmiş. DYP mi kaldı? Kalmış anlaşılan!

Bremen Mızıkacıları gibi değil mi? Bremen Mızıkacıları kimdir, neyin nesidir bilmiyorsanız, gidin bir

bilene, size anlatsın!

Biz dönelim öykümüze. Ve bu beşliye üç kişi daha ekleyelim. Çünkü bu beşli de yetmiyormuş. Hüsamettin Cindoruk, Hikmet Çetin ve de Tansu Çiller. Bunları alt alta koyalım, toplayalım. Ya da, dilerseniz çarpalım... Bölelim... Birbirinden çıkaralım... Ve Tayyip Erdoğan’ın tek başına iktidar olmasını engelleyelim!

Oldu mu?

Olmadı mı?

Öööf! Bakar mısınız çaresizlik insanları nerelere sürüklüyor! Loosers Club ya da Kaybedenler Kulübü neler hesaplıyor!

Böyle parmak hesabına duracaklarına, Tayyip Erdoğan niye seçim kazanıyor sorusuna yanıt arasalar ya? O zaman belki merkez sağda Tayyip Erdoğan’ın oturduğunu görecekler. Ve boşu boşuna parmak hesabına durmaktan, ilkokul matematiğine soyunmaktan vazgeçip, Ben Türkiye İçin Ne Yapabilirim diye düşünmeye başlayacaklar. Türkiye Benim İçin Ne Yapabilir diye düşünmekten vazgeçecekler!