Geçmiş dönemlerde de gençlik olayları vardı. Bu olaylar toplumu derinine etkilerdi.
Muhalefettekiler o dönemlerde de gençliğin neden eylem koyduğuna ilişkin gerekçeler bulurlardı.
İktidarlar da bu olayların sonunda ülkeyi anarşiye ve terörizme sürükleyeceğini iddia ederlerdi.
Sonunda ya asker darbe yapardı ya da seçimde iktidar partisi devrilirdi.
Çünkü gençlik olayları ülkedeki sayısız krizlerden sadece biriydi.
Ekonomi çöküktü.
Kara borsa ak borsayı yok etmişti.
Belediyeler kentlerde hizmet üretemez durumdaydı.
Ülkenin dünyada yeri yok gibiydi.
Bir avuç mutlu azınlık dışında yurtdışına sadece "Misafir işçiler" çıkabilirdi.
Avrupa'ya Amerika'ya bakıp "Onlar aya, biz yaya" demek alışkanlık haline gelmişti.

Basın ve iktidar
Kimler iktidarda ise basın patronları onları mum alevi gibi titretirdi.
Bir manşetle koalisyonların devamı tehlikeye girerdi.
"Kartel medyası"nın ortak manşetleri ile siyasi tablo değişirdi.
Gazetelerin Ankara büroları bir yandan Genelkurmay'ın gece ışıklarını gözler, bir yandan da patronlarının devletten isteklerinin takibini yaparlardı.
Kimse faili meçhul cinayetlere falan takılmazdı.
Yine gençlik olayları var.
Yine polisin gençlere karşı ölçüsüz şiddet uyguladığından yakınılıyor.
Yine iktidar bu olayların giderek ülkeyi istikrarsızlığa sürükleyeceğini iddia ediyor.
Ama ülke genelinde durum eskisinden çok farklı.

Durum çok farklı
Türk ekonomisi dünya ülkelerinde ve hatta Avrupa ile Amerika'da bile örnek gösteriliyor.
Tüm Türkiye'de belediyeler hizmet yarışında.
Anadolu'nun esnafı tüccar, zanaatkârı sanayici oldu.
İhracatta, turizmde rekorlar kırılıyor.
Büyüme rakamları global ölçekteki bir başarıyı kanıtlamakta.
Gençlik olayları yine bir kriz konusu.
Ancak bu olayların topluma yansımasının sonuçları eskisinden çok farklı.
Çünkü artık Türkiye'de iktidarların kaderi ne darbelere, ne de gazete manşetlerine bağlı...
"Cuntacılık" artık geçerli bir meslek değil.
Kararı seçmen veriyor.

Siyaset mesleğinin gerekleri
Siyaset eğer hizmet ve çözüm üretme mesleği ise, bunun sınav heyetinde genci ve yaşlısı ile sadece seçmenler var.
Eğer muhalefet bunun farkına varırsa, gençlik olayları da tırmandırılmadan bitebilir.
Gazete köşelerinde "Battık, bittik" diye yakınanları aynı gazetelerin ekonomi sayfaları ve ekonomi yorumcuları yalanlıyor.
Demokrasi dışından güdümlü "Cumhuriyet Mitingleri"ne bel bağlayanlar nasıl buharlaştılarsa, üniversitede yumurta atılmasını demokrasinin yansıması olarak gösterenler de bir kenara çekilirler. "Karar günü"ne çok kalmadı.
Önümüzdeki haziranın ilk pazar günü genel seçim var.
Kısacası herkes sayı ile kendine gelmelidir.
Artık iktidar ne silahların namlusunda ne de yumurtaların akında belirleniyor.