Top kayıpları ile oynayan bir Fenerbahçe. Boş kaleye gol atamayan büyük Kezman! Hem de bir değil birkaç tane golü kaçırırken, tribünleri mutsuz eden bir görüntüdeydi. Sonrasında, böylesine kolay pozisyonları zora sokan bu zat-ı muhterem golcü, zoru öylesine başardı ki; attığı gol mükemmel denecek cinstendi. Top, Denizli kalesinin 90’ına takıldı.

Aurelio’yu çok beğendim. Sahada basmadık yer bırakmadı. Takımı adına bu kadar hamarat ayakların sahibi olmasıyla, seyredenlerin beğenisini kazandı. Selçuk, Deivid ve Kezman’ın gereksiz top kayıpları, Fenerbahçe’nin gol üretiminde freni oldu. Alex Denizli’nin Tomas’ı tarafından prangalanınca sahanın her yerine hareketlenen Fenerbahçe’nin pozisyon üretiminde mimarı oldu. Gökhan Gönül’ü, genellikle 100 metrede oynayan, savunma ve hücumda, kanat akınlarında sağ tarafı çok iyi kulanan bir futbolcu olarak bilirdik. Ama her nedense bu maçta hücuma katılımda nekes davrandı. Uğur boral ise sol kanadı öylesine iyi kullandı ki; ikinci golün Deivid tarafından atılıyor olması bir kenara, Uğur’un çok büyük payı vardı. Kazım, top ayağındayken karasız görüntüler verirken, maçın son çeyreğine yakın zamanda yerini Semih’e terketti. Semih de oyuna girdikten sonra yine klasını gösterdi; ilk önce yaptığı baskı ile Murat Karakoç’a kendi kalesine gol attırdı; uzatmada da Deivid’in pasında ağları sarsıp gol sayısını 16’ya çıkardı .

Fenerbahçe bu skorla liderlik yarışını sürdüredursun ama şu da biline ki yaptığı top kayıpları ve attığından iki misli fazla gol kaçırması düşündürücüdür. Denizlispor, çok yakın zamanda parasal sıkıntıları ile gündeme geldi hatta başkanları bile istifa edecek duruma düştü. Buna rağmen puantajdaki yerleri, takım ve yönetimi için bana göre çok büyük başarıdır.