Demogoji ya da laf ebeliği, toplumun duygu ve önyargılarını kullanarak var olan gerçekleri farklı gösterme sanatıdır. “Herkese iki anahtar vereceğim. Bunlardan biri evinin diğeri otomobilinin anahtarı olacak!” demişti demogojinin büyük ustası Süleyman Demirel. Bunu nasıl gerçekleştireceğini soranlara ise “Bırakın şimdi bunu! Ev ve otomobil herkese gerekli mi değil mi? Onu söyleyin!” yanıtını vermiş, soruyu soranlar da apışıp kalmıştı. Şimdilerdeyse Kemal Kılıçdaroğlu aynı yöntemi uyguluyor. Bunun en somut iki örneği “paralı askerlik” ve “her yoksul aileye ayda 600 lira” sözüdür. “Parası olan bedelli askerlikten yararlanacak; parası olmayan da para vermeksizin paralı askerlik kapsamına girecek!” lafının anlamı, “Kimse askerlik yapmayacaktır!” tabi. Ama bunu söyleyemeyeceği için laf ebeliğiyle, paralı askerliğin yolunu gözleyenlerin ağzına bir parmak bal çalarak oy toplama yolunu seçiyor. Ayda 600 liranın tümü laf
ebeliğine girdiğinden tartışmanın anlamı dahi yoktur elbet.

“One minute!” bir duruştur. Konuşurken seni susturmak için omuzuna vuran adama “Dur bir dakika! Eline hakim ol!”, bir yaşam boyu sergilenen duruşun dışavurumudur. “Ben senin a... neyse gerisi söylemeyeyim!” lafıysa duruş falan değildir. Hele de eğer “a” harfinin devamı sövgüyse, küfretmeyi dik durmakla karıştırmak anlamına gelir ki, bu düpedüz kabadayılık katına indiriverir seni. Sen neysen osun. Başka biri gibi olmaya soyundun mu, gün gelir cısçıplak kalıverirsin ortalıkta. Sonra da biri fısıldar kulağına; “eline, diline, beline hakim olacaksın!” diyerek sana Haci Bektaşi Veli’yi hatırlatır!

Eflatun’a sormuşlar

“İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan iki davranışı nedir?” Eflatun cevap vermiş: Çocukluktan sıkılıp büyümek için acele ederler. Gel gör ki çocukluklarını özlerler. Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler. Ama sağlıklarını yeniden kazanmak için para saçarlar. Yarınlarından endişe ederek bugünü unuturlar. Ama ne bugünü ne de yarını yaşarlar. Hiç ölmeyecek gibi yapar, hiç yaşamamış gibi ölürler.

Sormuşlar: Senin önerin nedir peki?

Cevaplamış: Kimseye kendinizi sevdirmeye kalkmayın. Sadece kendinizi sevilmeye bırakın. Önemli olan hayatta en çok şeye sahip olmak değil, en az şeye ihtiyaç duymaktır!”