Suriye ve Libya'daki devrim hareketleri Ramazan bereketiyle dönüm noktasına geldi. Her ikisinde de solmak üzere olan devrim yeniden parladı. Ramazan öncesinde ve Ramazan ayında Kaddafi esasında başarılı manevralar yaptı lakin oyunları ve tuzakları ayağına dolaştı. Bunlardan birisi Abdulfettah Yunus'un öldürülmesiydi. Kaddafi'nin eski silah arkadaşlarından Abdulfettah Yunus fail-i meçhule gitti ve bundan İslami kimlikli Ebu Ubeyde Bin Cerrah(Radiyallahu Anhu) birlikleri sorumlu tutuldu ve bunların geçmişe dayanan bir hapishane olayından dolayı intikam için Yunus'u infaz ettikleri ileri sürüldü. Muhalifler veya devimciler ise bunun bir Kaddafi oyunu olduğunu ve kendilerine mal etmeye çalıştığını ileri sürdüler. Mesele muamma olarak kaldı. Meselenin siyasi yönü veya amaç açıktı; Kaddafi rejimi laik kesimlere şu mesajı vermek istiyordu: İslamcılar fırsatını bulduğunda sizi kıtır kıtır keserler! Kaddafi böylece laik kesimleri teyakkuza davet ederken diğer taraftan da Muhammed Ali Sallabi'nin iyi niyet ve pazarlık girişimlerini yine laik kesimlerle İslami kesimlerin arasını açmak için kullandı. Adeta tarihtekine benzer yeni bir Amr İbni'l As ile Ebu Musa El Eş'ari zemini kuruldu. Kaddafi tarafı Amr İbnü'l As'ın rolünü oynamaya veya çalmaya kalkıştı. Bu oyunla laik kesimlerle İslami kesimleri birbirine düşürmek istedi. Lakin başarılı olamadı. Seyfülislam Kaddafi Muhammed Ali Sallabi ve benzeri İslami isimlerle görüştüklerini ve İslami kesimlerin devrimin çatısı altından ayrılarak kendilerine katılmak istediği mesajını verdi. Bu kadar kaba oyun elbette ters tepti ve herkes tarafından fark edildi. Zaten Muhammed Ali Sallabi görüşmenin muhalefeti içinde çatlak meydana getirmek değil Kaddafi'nin daha fazla kan akmadan çekilmesini temine yönelik olduğunu beyan etti ve Kaddafi tarafının ise iyi niyetlerini istismar ederek muhalifleri bölmek istediğini duyurdu.

Böylece Kaddafi'nin son kartları da yanmış oldu. Kısa bir şaşkınlığa neden oldu ama saflar yeniden toparlandı İslami kesimlerle laik kesimler arasında muhalefeti çatlatma çabaları sonuçsuz kaldı. Bu muhalefete moral üstünlüğü kazandırdı ve Ramazan bereketiyle saldırılarını yoğunlaştırdılar ve yeniden Trablusgarp kapılarına dayandılar. Kaddafi'nin günleri sayılı hale geldi. İlk günlerde de halk ayaklandığında Trablusgarp yalnız kalmış lakin Kaddafi paralı askerler sayesinde yeniden toparlanmıştı. Ancak tarihteki örneklerinde olduğu gibi paralı askerler Kaddafi rejiminin yumuşak karnı haline geldi. Kendi askerleri onlara karşı homurdanmaya başladılar ve bu da karşılıklı sürtüşmeye neden oldu ve Libya halkına mensup askerler adeta paralı askerlerin rehinesi haline geldi. Bir taraftan Kaddafi'nin mühimmatı sona ererken diğer taraftan Libyalı askerler paralı askerlerin kontrolünde savaşmaya zorlanıyorlardı. Böylece Kaddafi cephesi çöktü ve bunun en belirgin kanıtlarından birisi Kaddafi birliklerinin muhalefete karşı umutsuzca Scud füzeleri kullanması oldu. Ardından ikinci adam Abdulsesalm Callud'un Kaddafi kampını terk ettiği haberi geldi. Callud, Cebel-i Garbi'de Zentan'da muhalefet saflarına sığındı. Hemen ardından Kaddafi'nin bittiğini ve canlı cenaze veya kadavra haline geldiğini ilan etti. Kaddafi'den sonra Libya'nın en efsanevi lideri Callud idi ve 1941 doğumlu olan Callud 1972 ile 1977 yılları arasında başbakanlık yapmıştı. Kaddafi ile arasının açılmasından sonra 1990 yılından itibaren göz hapsine alındı ve uzun yıllar gözlerden uzak kaldı. Callud, Libya'nın tanınmış kabilelerinden Makariha kabilesine mensup bulunuyor. Kaddafi yandaşları bu kopuşu yalanlasalar da Callud'un son tercihini yaptığı anlaşılıyor. Klasik tabiriyle çanlar Kaddafi için çalıyor. Libya halkı çifte bayram yapabilir.

Suriye muhalefetinde de Ramazanla birlikte hareketlilik doruk noktasına ulaştı. Ve özellikle de uluslararası çekil çağrısından sonra daha da umuda kapılan kitleler arkalarına aldıkları siyasi rüzgarla birlikte gösterilere ara vermek bir yana hız verdiler. Ve dünya aheste aheste Şam rejimini terk ediyor. Bazı Arap ülkelerinden sonra Tunus ve İsviçre de elçilerini 'meşveret' için geri çekti. Suriye'de de zafer muhalefetin iç kenetlenmesine bağlı. Bir muhalif zafer formülünü şöyle ifade etti: Laik ve İslami tonlardaki muhalefetin iki kanadının bir araya getirilmesi devrimin teminatı olacaktır. Kimi muhaliflere göre, Beşşar'ın iki seçeneği var. Bu bağlamda, Mübarek'ten daha şanslı. Tahran veya Tel Aviv gergefleri arasındaki seçeneklerinden birini kullanarak yabancı ülkelere sığınabilir. İsrail, Mübarek'i davet etti 'Mübarek 'ülkemde kalacağım' diye ısrar etti ve kafese girdi. Şimdi nasihat sırası Mübarek'te ve Beşşar'a 'Benim durumuma düşme' diyor. Netice: Yavaşlatıcı madde Kaddafi de giderse Arap devrimini kimse tutamaz.