Takvim yapraklarının birinin diğerinden fazla bir farkı yoktur; ancak bugün, 11 Eylül, dünyanın gidişini derinden etkileyen bir olayla tarihe geçecek...



Daha doğrusu geçti bile...



On yıl önce bugün, içi yolcu dolu iki uçak New York semalarına girdi ve ‘İkiz Kuleler’ diye bilinen kentin en yüksek iki binasına çarptı. Dünyayı sarsacak eylemler olarak planlanmış diğer iki uçaktan biri Pentagon binasını hedef aldı, diğeri ise Pensilvanya üzerinde düşürüldü.



Eylemleri, emirlerini El-Kaide lideri Üsame bin Laden’den aldığı söylenen 19 genç gerçekleştirdi. Değişik ülkelerden, farklı ortamlarda yetişmiş 19 genci birbirine bağlayan tek unsur üzerinde durulmakta o gün bugündür: İslâm... 11 Eylül eylemleri yüzünden, çok geniş bir coğrafyanın ortak paydası olan inanç sistemi ile o inanca bağlı insanlar ‘tehlike’ olarak görülüyor.



Yaşlı dünyamız onca savaşlar, suikastlar, komplolar gördü, hepsinin hakkından gelmesini bildi; üzerinden on yıl geçmiş olmasına rağmen, 11 Eylül günü yaşanan o ‘uğursuz’ eylemlerin temel çelişkisi halen gözlerden saklanıyor. Hiç değilse Batı dünyası için bu bir gerçek...



Uzun yıllardır Beyrut’ta yaşayan İngiliz gazeteci Robert Fisk, “Tam 10 yıl boyunca esas soruyu sormaktan kaçınarak kendimize yalan söyledik” başlığını taşıyan bir yazıyla bu gerçeğe ışık tuttu. Dediği şu: Evet 19 gencin uçaklara binerek seçilmiş hedefleri tahrip ettiğini biliyoruz; ancak her eylemden sonra sorulması âdet olan kritik soruyu bir türlü sormuyoruz: Neden? 19 genç kendilerini de feda ettikleri böyle bir eylemi neden gerçekleştirdi?



Aynı konuyu defalarca gündeme getirdiğim için Fisk’in dokundurması beni bağlamıyor; tersine sorunun nihayet Batı gündemine taşınmasından mutluluk duyuyorum. 11 Eylül sonrasında Kongre tarafından kurulan araştırma komisyonunun raporu, kaleme alınan yüzlerce kitap, çekilen düzinelerce belgesel hep ‘terör’ boyutuyla konuya yaklaşıyor da, eylemi gerçekleştiren değişik ortamların ürünü farklı eğilimden gençleri uçağa bindirip binalara saldırtan esas güdüyü hiçbiri sorgulamıyor: Filistin’de yaşananlar...



Komisyon üyelerinden ikisinin, Thomas Kean ile Lee Hamilton’un, raporun konuyla ilgili sessizliğinin ‘anlaşmalı’ olduğunu açıkladıklarını yazıyor Fisk. ‘Hassas’ bir konuymuş; El-Kaide’nin varlığını ve 11 Eylül eylemlerini, Filistin konusunda İsrail’in uygulamalarına ABD’nin arka çıkmasıyla açıklamak, politika değişikliğine gidilmesini istemek anlamına gelirmiş...



İsrail’in Filistinlilere reva gördüğü muameleyi görmezden gelmek daha doğru görünmüş Amerikalı politikacılara... “Aksi halde o politikalardan vazgeçilmesini talep etmemiz gerekirdi” demişler...



Gerçeği kabul etmek yerine, 11 Eylül üzerinden geçen on yılda, ABD, iki ülkeyi işgal etmeyi, binlerce Amerikan askerinin ölümünü, trilyonlarca doları savaşlarda tüketerek ekonomisini zora sokmayı tercih etti.



“Yeter ki İsrail’i gücendirmeyelim” felsefesi ABD’yi 11 Eylül’e sürükledi; aynı politika bugün de sürdürüldüğüne göre kimbilir daha nice zorluklar bekliyor ABD’yi...



Mavi Marmara tartışmalarına bir de bu ‘gerçek’ açısından bakın...