Türkiye kamuoyunda Tunus, Mısır, Libya meselesinde kafaları karıştıran sorunlu perspektif daha ağır mantık hatalarıyla birlikte Suriye meselesine bakışta da rol oynuyor.

Müslüman halkların sokaklara dökülüp çağdaş firavunları devirmesine sevinmesi gereken insanlar emperyalizm tarafından aldatılmama, oyuna gelmeme gibi haklı ancak abartılı daha kötüye gidiş senaryolarıyla kaygılar içerisinde kıvranıyorlar. Gelişmeleri Müslüman halkların iradesine değil de emperyalizmin küresel ve bölgesel hesaplarına bağlamayı tercih edenlerin oranı hiç de az değil. Zulme başkaldıran, adalet ve özgürlük talep eden halklar gerçeği yerine internet devrimleri, ılımlı İslam projeleri, emperyalizmin kendini revize etmesi gibi senaryolar, komplo teorileri daha fazla revaç buluyor. Tembel, işe yaramaz, beceriksiz, kullanılmaya müsait “Müslüman Arap tipi” oryantalist bir tahayyül olsa da bizim mahallenin zihninde bile iyiden iyiye yer etmiş demek ki.

Suriye’de Baas cuntasının cinayet ve işkencelerine karşı bedeli kanı, canı, eşi, çocuğu dahi olsa aylardır sokaklardan, meydanlardan evlerine girmeyen Müslüman kardeşlerimize kulak veren kim? Suriyeli kardeşlerimiz yerine Batı başkentlerine gözünü kulağını dikmiş bir muhayyilenin adale