Fransız Parlamentosu’ndan 50 kadar milletvekili parmaklarını kaldırdı ve bayağı ağır hapis ve para cezaları öngören ‘soykırımı inkâr yasası’ yolunda ilk adım atıldı Fransa’da... Bir adım, bir adım daha ve Fransa bütün Türkiye’yi ayağa kaldıran bir yasaya sahip olacak...

Hepsi 50 kadar milletvekili öyle uygun gördüğü için...

Türkiye’nin Fransa ile ilişkilerinin bozulması, vaktiyle tanınmış bazı imtiyazların kaldırılması, Ankara’daki büyükelçiliğin karşısına ‘Cezayir’i Hatırla’ anıtı dikilmesi tehditlerine rağmen hem de...

Neymiş? Bir kişi herhangi bir sebeple “1915 yılında Ermeniler tehcir edilmedi” derse, onu cezalandıracakmış Fransa...

Akıl alır gibi değil... Böyle bir yasak Fransa’yı başka ulusların gözünde büyütecek, 1915’te ne olmuşsa ondan zarar görmüş olanlara veya ahfadına herhangi bir şey kazandıracak mı? Türkiye’de veya dünyanın herhangi bir yerinde “Yaşananlar soykırım değildir” görüşünü savunanlar, Fransa’da çıkan yasa sonrası görüşlerini mi değiştirecek?

Elbette hayır.

“Sarkozy yaptı” demek ve girişimin arkasında küçük oy hesapları yattığını ileri sürmek size inandırıcı geliyor mu? Öyleyse Sarkozy’nin partisinden yasaya karşı çıkanlar bulunduğu halde, Sosyalistler düne kadar muhalefet ettikleri yasayı bu defa neden benimsediler?

Türkiye’nin böylesine tepki verdiği bir konuda Fransa’ya başka hiçbir ülkeden yüksek sesli bir itiraz gelmemesi kayda değer. Fransa sanki
hiddeti üstüne çekme görevini üstlenmiş gönüllü bir denek gibi...

Burada kalmaz ve önümüzdeki dönemde, -gelecek birkaç yıl içerisinde, hadi daha açık yazayım 1915’in 100. yıldönümü olan 2015 yılına kadar- başka ülkeler de açtığı yolda Fransa’yı izlerse ne olacak?

Her ülkenin tarihinde bugünden geriye bakılıp değerlendirildiğinde sahip çıkılması hayli zor sayfalar bulunabilir. Adı üstünde ‘tarih’ bu ve her sayfası göğsü kabartan olaylarla dolu değildir hiçbir ülkenin tarihinin... Başka ülkeleri çok daha azgın yanlışlıklar yüzünden hesaba çekmeyen, kendi içine dönük eleştirilere duyarsız Fransa ve onu izleyenlerin, özellikle Türkiye’yi köşeye sıkıştırmaktan muradı ne olabilir ki?

Ülkemiz güçleniyor ve bunu çekemeyenler var. Elbette doğru bir tespit bu; ancak çekememezliği hayati çıkarlarını zedelettirecek anlamsız bir yasayı çıkarma raddesine kadar vardırmak akıllıca geliyor mu size? Yasayı zorlayan politikacıların amacı birkaç oy daha fazla almak veya bir kısım seçmene sevimli görünmek olsaydı, bunu, iki ülkenin ilişkilerini kopma noktasına getirecek bir zorlamayla yapmak yerine, o kesimlerin hoşuna gidecek içi boş sözlerle de aynı sonucu alabilirlerdi?

‘Kör parmağım gözüne’ yaklaşımı işin içinde başka bir iş aranmasını gerektiriyor. Amacın Fransa’nın içine dönük değil Türkiye’nin içine dönük olması gibi... Türkiye’nin siyasi hayatını, ekonomisini, düzenini bozmak, rahatını ve huzurunu kaçırmak, demokratikleşmesini sekteye uğratmak, hatta kendisini daha iyi değerlendirmeye başlamışken tarihiyle yüzleşmesi sürecini sakatlamak... İstenen sanki bu...

Oyuna düşmemek gerekiyor. Bu süreçten bilenerek çıkmanın yolunu bulmalıyız.