Türkiye 1993’e geldiğinde Turgut Özal ölmüş, Süleyman Demirel Çankaya’ya çıkmış, DYP Kongresini kazanan Tansu Çiller başbakan olmuştu. MGK’da Mehmet Ağar’la Ünal Erkan da koltuk sahibiydi. Genelkurmay Başkanı Doğan Güreş, Çiller’in emrinde olduğunu açıkça ilan ediyordu. Yani devlet “Şahinlerin” elindeydi artık. Hemen öncesindeyse orduda akıllara ziyan işler oldu! Lice’de Diyarbakır Jandarma Bölge Komutanı Tuğgeneral Bahtiyar Aydın öldürüldü, Eşref Bitlis’in uçağı bilinmeyen bir nedenle düştü, JİTEM’in kurucusu ve yöneti-cisi Cem Ersever, arkadaşlarıy-la birlikte faili meçhul cinayetlere kurban gitti. Devlet 1993 yılında PKK’yla mücadelede yeniden yapılanmak için kolları sıvamıştı, kısacası.

Mehmet Ağar, Susurluk Komisyonu’nda şöyle anlatıyordu 1993’te devletin ruh halini: “Ben Emniyet Genel Müdürlüğüne atanmadan bir ay önce 33 askerimiz Bingöl yolunda şehit düştü. PKK’nın sözde ateşkesinin ardından yoğun eylemler başladı; büyük kentlerde patlamalar oluyor insanlar öldürülüyordu.” Ağar bunları anlattıktan sonra ilk iş “terörle mücadelede deneyimli arkadaşlarla” bir kadro kuracaktı. Tabi o yılın “sırrı” sonradan ortaya çıktı! MGK, 1993 yılında bir karar alarak, çetelerin kurulmasının yolunu açtı! Yani resmi olmayan güçler göreve çağrılmıştı. Kurulacak bu yeni gayri resmi örgütlerde, “özel timden polisler, bazı askerlerle Çatlı’nın kimi arkadaşları yer alacaktı.” Önceleri bu öneri MGK’da kabul görmemişti. Başta Turgut Özal ve Eşref Bitlis, devletin resmi olmayan kişilerle “ava çıkmasını” kabul etmiyordu. Herhalde konuyla ilgisi yoktur ama, ilginç bir rastlantı sonucu önce Bitlis, ardından da Özal öldü!!

Eh artık karşı çıkacak kimse olmadığına göre konu MGK’nın gündemine gelebilirdi! Geldi de! Bu yeni savaşım biçimi 1993 Sonbaharında kabul edildi. Sen Gladio de, bense özel örgüt, MGK kararıyla can buldu. Mehmet Ağar, yeni durumu çok güzel özetlemişti doğrusu: “MGK’da başta sürekli toplantılar yapılıyordu. Biz, durumdan vazife çıkardık!”

Bu arada söz konusu MGK kararları alındığında Başbakan Yardımcısı olan Erdal İnönü, istifa etmiş, siyaseti bıraktığını açıklamıştı. Daha sonra Aktüel Dergisi’nin 284/96 sayısında bu istifanın perde arkası şöyle anlatılmıştı: “İlk Çiller Hükümeti 1993’te kurulduğunda Kuvvet Komutanları Erdal Bey’i ziyarete gider. Ve ‘Biz PKK’ya karşı özel bir örgüt kurmak istiyoruz. Zamanında kurmak istedik olmadı. Bize desteğiniz gerek.’ Erdal Bey meseleyi anlar. ‘Benim mizacıma aykırı’ diyerek reddeder, ardından da istifasını verir...” Bu da irdelenesi bir istifadır yalnız!

Üzerinde çok durulması, konuşulması ve enine boyuna incelenmesi gereken bir dönem başlıyordu... Yıl 1993’tü ve kan oluk oluk akacaktı!