Bu yazıyı yazarken, Fransa'daki, Yunanistan'daki, Ermenistan'daki seçimlerin sonuçları belli olmamıştı.
Cuma günü İran'da yapılan kısmi Meclis seçimlerinin sonucu ise Cumhurbaşkanı Ahmedinecad'ın yenilgisini ifade ediyordu.
290 koltuklu Meclis'in 65 koltuğu için yapılan seçimde Ahmedinecad'a karşı oldukları bilinen ve Ayetullah Hamaney'in izindeki muhafazakarlar 41, bağımsızlar 11 milletvekilliğini kazanmışlardı. Üç farklı liste içinde seçime katılan Ahmedinejad yanlılarının kazandıkları milletvekilliği sayısı ise sadece 13'tü.
Türk kamuoyu, seçim kampanyasında Yeni Demokrasi lideri Samaras'ın Ayasofya'yı minaresiz ve kubbesindeki haçla gösteren propaganda filmi dolayısıyla, Yunanistan'daki gelişmelere ilgi duydu.

Samaras'ın Ayasofya'sı
Gözlemciler, Yunan siyasetine hem yön veren hem de ekonomik iflasın mimarları olan iki ana partinin (PASOK ve Yeni Demokrasi) bu seçimlerde zayıflayacaklarını yorumluyor.
Bu bakımdan Samaras'ın Ayasofya'ya dönük yaklaşımı fanteziden öteye bir anlam taşımıyor. Nitekim Yunan medyası da Ayasofya'dan giderek Samaras'ın neden tüm İstanbul'a dönük iddialarla dolu bir seçim kampanyası sürdürmediğini sorgulayan mizah içerikli yorumlara yer verdi.
Bu vesile ile, Ayasofya'nın ve çeşitli Bizans kiliselerinin İstanbul'un fethinden sonra neden camiye dönüştürüldüklerinin bazı zihinlerde sorgulanmasına değinebiliriz.
Bu sorunun en kısa cevabı "O çağda her coğrafyada savaşların sonuçları, milletlerin değil dinlerin zaferleri üzerinden algılanırdı" şeklinde olabilir.

Sevilla'daki büyük katedral
Geçen yıllardan birinde İspanya'nın Sevilla kentindeki "Büyük Katedral"i gezerken, bu görkemli yapının 15'inci yüzyılda bir Endülüs Camisi üzerinde kurulduğunu biliyordum.
Londra'daki St. Paul'den ve Roma'daki St. Peterden sonra Avrupa'nın en büyük üçüncü kilisesi olan Sevilla Katedrali'nin çan kulesi (Giralda) Endülüs Camisi'nin minaresi, "Patio de los Naranjos" caminin girişidir. Fas'taki veya Cezayir'deki seçimlerden birinin kampanyasında bir aday "Sevilla Katedrali'ni cami yapacağım" dese bu komik olmaz mı?
O çağlarda henüz ne "Milliyetçilik" ne de "Ulus Devlet" olguları vardı dünyanın gündeminde...
O çağlarda din ve mezhep savaşları yapılırdı...

İngiltere örneği
Mesela İngiltere'de 8'inci Henry (1491-1547) Katolik inancını İngiltere'den silmek için uyguladığı "İkonoklasti" ile o güne kadar Katolikler tarafından yapılmış kiliseleri yıkmakla kalmamış, resim ve müzik alanındaki Katolik imzalı yapıtları da yok etmiş ve yasaklamıştı.
Daha somut bir örnek verelim.
Doğu Roma'yı kuran ve Hıristiyanlığı resmi din olarak benimseyen Konstantin'in kentinde, mesela Ayasofya'nın inşa edildiği dönemde (MS 532-537) yani Justinyen İstanbul'unda antik Yunan'ın yapıtları "Pagan kültürü"nü simgeledikleri için yasaktılar.
Kısacası kötü siyasetçilerin oy almak için seslendirdikleri cahilliklere önem verip kızmak yerine, onlardan daha bilinçli olmak aklın gereğidir.