Bu toplum yaklaşık yetmiş yıldır kendisini eğlendirenlere "sanatçı" diyor. Demek ki, epeydir ne neşeden anlıyoruz, ne de sanattan!

***
"Deniz mevsimi"ndeyiz ya... Bakıyorum da, artık denizle ilişkimizi modalar belirliyor. Tüplü dalanlar, surf yapanlar, kıyıda yatanlar, denize uzaktan bakanlar ve tekneyle dolaşanlar artıyor ama yüzenler hızla azalıyor.
***
Denize girmek ve yüzmek çok farklı şeyler! Yüzmek, denizle sevişmektir. Tam da bu nedenle, her denizde yüzülmez!
***
Kumsallardan çok çakıllı kıyıları severim. Suyun berraklığının yarattığı heyecan ve suya kendimi bıraktığım zaman içimi dolduran sevinç ayaklarımın çektiği sıkıntıyı unutturur. Ama artık kumsallar seviliyor. Kalabalıklar çakıllı, taşlı, kayalıklı kıyılardan neredeyse tiksiniyor. Suyun derinleştiği yere kadar bir iskele uzansın isteniyor. Konfor, her yerde konfor! Konforun bedelini heyecan ve sevinç eksikliğiyle ödüyoruz.
***
Bazıları sanıyor ki, "rasyonel düşünce biçimi" denen şey ortaya çıkmadan önce insanlar akıllarını kullanmıyorlardı. Gülünç!
***
Ama şu da var: "Rasyonel düşünce" bütün dünyada hegemonyasını ilan etmeden önce insanlar bilgiye yalnız akılla değil, sezgi ve gönül yoluyla da ulaşıyorlardı. Yani "Aydınlanma" dedikleri, (nasıl bir aydınlıksa o artık!) aklın fazlalığına değil, öteki bilgi yollarının eksilmesine tekabül eder.
***
Baudrillard'ın şu sözünü alıntılamanın tam yeridir: "Yeni dünya düzenindeki KÖTÜLÜK bir kötü niyet ve irade ürünü değil, rasyonel düşünce biçiminin; yaşayıp giden NORMalliğin ürünüdür."
***
"Sabahın erken vakti" demeyi çok seviyorum. Bir de "gece vakti" demeyi... Bu kelimeleri yazarken de heyecanlanıyorum. Galiba benim için bir günün aslı bu iki vakit!
***
Aşk ve erdem başkalarını rahatsız etmek açısından birbirlerine çok benziyor. Ve ikisi de (siz ona ister network deyin, ister bütün mecazi anlamlarıyla "aile" deyin) "şebeke"den ayrılmayı gerektiriyor.
***
Ezberci yurttaş "devlet dersi"nden geçer fakat çoğu zaman "insanlık sınavı"ndan çakar!