Maçın genel görüşünü özetlemek istemiyorum. Bu maçlar tabela maçıdır. Partizan gibi bir takımla rakip sahada oynayacaksın; maçın ilk yarısında hiçbir varlık gösteremeyeceksin, savunma ve kaleci Volkan’ın üst üste abuk-subuk hataları sonucunda kalende iki gol göreceksin, tam ilk yarı bitti bitiyor derken, Alex’in bireysel yetenekleriyle kazandığı penaltıdan bir gol bulacaksın ve ilk yarıyı böyle kapatacaksın.

Alex bu maçta 10 numaraydı. önde bastığı zamanlar top ayağına hep yapıştı. Derinlemesine gol pozisyonu üretmeye çalışan, atmış olduğu paslarla rakip Partizan'ı kendi yarı alanına özellikle 2. yarıda kilitleyen adam oldu. Onun penaltı golünden sonra da okçu Güiza beklenilen golünü atınca tur şansını Saracoğlu'na taşıdı.

Ben Aragones'in yerinde olsaydım; Semih'i oyunda tutardım. Ama büyükbaba benden daha iyi bildiğini varsayarak Semih'i çıkarttı ve Emre Belözoğlu'nu oyuna aldı. Alex'i de ileriye plase etti. Futbol adına iyi düşünce ama ben yine de Semih'i tutardım.

Partizan benim bıraktığım, bildiğim, çok önemsediğim bir takım hüviyetini kaybetmiş. UEFA'nın ‘yaramaz çocuk’ gördüğü seyircisi ise bu maçta tiyatro izler gibiydi. Sesleri çıkmadı. Bu Fener, 3.5 kişilik iyi oyunuyla bu skoru yakaladıysa; Şampiyonlar Ligi'ne girme hakkı bence kesinleşmiştir.

çok eleştirdiğim Selçuk'u, bu kez beğendim. Volkan'a serzenişim var. Milli Takım'ın kalecisisin. Sevgili kardeşim kalecilik piyango biletine benzemez. Bir maç çok güzel oynuyorsun, sonra öylesine yanlışlar dolusu bir senaryo yazıyorsun ki neredeyse takımının yakan olacaksın. Bu maçtaki hataların bu skorla affedilebilir. Kaleci takım demektir. Sen iyiysen, takımın da iyidir. Yediğin goller, kaleni terk edişindeki yanlışlar, sadece bu maçta kalsın, tekrarı olmasın. İnanıyorum ki bu Fener, Saracoğlu’nda Şampiyonlar Ligi'nin garanti belgesini alacaktır..