Bu yazıyı, sayın Başbakan sivil toplum kuruluşlarının temayül yoklamasından ballandıra ballandıra söz etmese idi yazmayacaktım. 

Bazı hakikatler üst katlara çıkmaz, çıkarılmaz. Ortalık tozpembe gösterilir. Bu hususla ilgili en meşhur siyasî vak’a İstanbul Valisi Fahreddin Kerim Gökay’ın 1950 seçimleri sırasında tertiplediği İstanbul mitingidir. Belediye başkanlığını da yürüten Gökay, devlet imkânlarını kullanarak bir hayli kalabalık toplamıştır meydana. Cumhurbaşkanı ve CHP Genel Başkanı İsmet İnönü kürsüde kalabalıktan memnun olur, vali de “İşte paşam İstanbul!” der. 

Sonuç: Demokrat parti 238 bin, CHP 110 bin!

İktidar partisi aday adaylarını bazı uygulamalardan geçiriyor. Temayül yoklamaları da bu cümleden. Bu sene bir de sivil toplum kuruluşlarının temayül yoklaması çıktı. Çıktı ama, kimsenin haberi yok!

Bu ne anlama gelir? Tezgâhını kurmuş zevatın gösterisi...

Nitekim sivil toplum kuruluşlarının temayül yoklamasından bazı aday dostlarımızın telefonları ve mesajları dolayısıyla haberimiz oldu. Pazartesi günü, Ankara Büyükşehir Beledeyesi’ne ait bir mekânda sivil toplum kuruluşlarının temayül yoklaması yapılacaktı, biz de katılıp dostlarımıza destek vermeliydik...

Tabiî bu ikinci el daveti ciddiye almadık ve icabet etmedik. Birinci el olsa eder miydik? Onu yazının sonunda ele alalım. 

Biz gitmedik ama, ortalık ana baba günüymüş. Bilhassa başkentin değişmez ve değiştirilemez başkanın oğlu, yani JR Gökçek başrollerdeymiş. Orada belediyeden kadrolu fedaileriyle volta atıyormuş. Adı sanı bilinmeyen bir sürü dernek peydahlanmış. Muhtemelen çoğu manipülasyon merkezleri tarafından kurulmuş, bazılarının sadece tabelası var. Hatta bir kısmının tabelasını dahi gören yok. 

Hacıbayram’a gidenler, çevreye bakarlarsa görürler: Civarda bir sürü tabela, yüzde doksanının adı sanı duyulmamış dernekler. Kocaman kocaman yerler tahsis etmişler, kapısını açan yok. Demek ki, “Hini hacette lâzım olur” diye bu dernekleri birilerine kurdurmuşlar. Zor iş değil; müteşebbis heyet teşkil eder, dilekçeyi verirsiniz ve derneğiniz vücut bulur. Siz kapatmak istemedikçe de var olmaya devam eder. 

Beni dâvet eden dostlarım sonradan sivil toplum temayül yoklamasının sefaletini, hatta rezaletini enine boyuna anlattı. Bir kepazelik ki tutulacak yeri yor. Kim çalıyor, kim oynuyor belli değil. 

İktidar Partisi ciddi olmak zorundadır. Bu önemli bir seçim aracı ise, onun şartlarının oluşturulması gerekir. 

Tabela derneği veya vakfı ile, ülkemizin, şehrimizin kültürüne ve sosyal hayatına katkısı olan, hizmet eden kuruluşları ayrılır. Belli kritirler konulur, bu kriterlere uygun kurumların katıldığı bir temayül yoklaması yapabilir. 

“İpini koparan gelsin” denildiğinde işte olacak budur: Veliahd hazretleri herkesin toplamı kadar rey alır, ona nisbet edilen isimler de ilk sıralara yerleşir!

Temayül yoklamalarının sefaleti, iktidar partisinin ciddiyetini haleldar ediyor. Bir dostum bir taşra şehrindeki temayülü anlattı: Oylar kullanılmış, gelmeyenlerin yerine de blok halinde bir hayır sahibi toptan oy kullanmış!

Ankara adayları çok çok önemli. Eğer iktidar Ankara’da işi ciddi tutmazsa, balık baştan kokar; taşra daha kötü olur. 

Eğer bu temayül düzmecesine göre aday belirlenecekse, bilin ki, seçimde AK Parti’nin işi çok zor! Halk son defa belediye seçimlerinde hiç istemediği halde dişini sıkıp oy verdi. Bu seçimde rövanşını alırsa hiç şaşırmayın!

Yani birileri size “İşte Hocam Ankara!” diyor.

Gelelim diğer mevzuya: Türkiye’de her yıl binlerce dernek kuruluyor. Faal olanları birkaç yüzü geçmiyor. Bunların içinde kumar oynatmak için kurulan bazı mahalli isimli derneker de var.  

İşin doğrusu şudur: Türkiye Yazarlar Birliği gibi köklü kuruluşlara sorulur. “Adayınız var mı, veya şu adaylardan destekledikleriniz hangileridir?” Bu istişarenin ufuk açıcı olacağından şüphe yok. Fakat, görülen o ki, iktidar partisi üstüne fena halde kapanmış!