Türkiye’de bir güvenlik zafiyeti var mı?  Bir ülkede emniyeti temin etme konusunda zafiyet hissedilince şer güçler hemen kendilerine alan açarlar... Böyle bir alanı kullanarak terörist eylemler yapanların haberleri her gün basınımıza yansıyor. 

Tırlar yakılıyor, baraj inşaatı engelleniyor, minibüsler taranıyor...

Evet Türkiye’de bir zamandır güvenlik zafiyeti var! Mahut “Çözüm süreci” bu zafiyetin taşlarını döşedi. Devlet güçleri saha kontrolü konusunda kendilerini eli kolu bağlanmış hissettiler. Emniyetteki camiacı kadrolaşmaya karşı uygulamalar da tuz biber ekti. 

Bu zafiyetin itirafı mahiyetinde konuşmalara seçim kampanyası sırasında çokca şahit olduk. En yetkili ağızlar bu zafiyetin hangi ölçülere kadar tırmandığını itiraf ettiler.

Ama bu zafiyet birilerini memnun ediyor. Bu zafiyet birilerinin ülkenin bir kesiminde blok oy almasına hizmet ediyor çünkü. Seçim sonuçlarına bakın: Bölgede herhangi bir totaliter ülkede görülecek nispette rey olan bir parti var!

Şimdilerde Esed’in, Sisi’nin, geçmişte Saddam’ın oy oranı neyse, bölgede bir partinin oy oranı da o nispette!

Bir zamanların âkılanından milletvekili adayları nelerden yakındılar, unuttunuz mu? 

Kimi “memleketime gidemedim” dedi, kimi, “köy muhtarı haber saldı, köyümüze gelmeyin, siz gittikten sonra bize zulmediyorlar” diye şekvacı oldu... Kimi koskoca vilayet merkezinde seçim bürosu açamamaktan yakındı...

Çözüm sürecinin bu anlı şanlı akıldaneleri o muhteşem akıllarının ne kadar kıt olduğunu sahada test ettiler! Çok azı seçilebildi... Bir daha aday olmaya da tövbe ettiklerinden şüphe edilmez.

Güvenlik zafiyetinden Suruç patlaması dolayısıyla şikâyet edenler var bir de. Hatta bir “parlak proje” halka “kendi güvenliğinizi sağlayın” (tercümesi: Ayaklanın) makamında konuşuyor. Hayır kendi sesi değil duyulan: Sahibi konuşuyor! KCK’nın kararını bize tebliğ ediyor! 

Bölgede güvenlik zafiyeti var! Tamam devlet tedbir alsın: Bütün bölgeyi ciddi bir silah taramasından geçirsin!
Var mısınız? 

Buna “evet” derler mi? Güvenlik zafiyetini güvenlik addediyorlar aslında. Eğer silah taraması yapılırsa, ele geçirilecek silahlar kimin silahlarıdır? Yakalananlar olursa, hangi örgütün militanlarıdır? 

Bunu istemiyorlar elbette. Ama güvenlik zafiyeti olmalı ki, halkı silahlanmaya teşvik ve tahrik fırsatı çıksın. İki patlama hadisesi var. Biri seçim öncesi Diyarbakır patlaması... Fazla zayiat olmadı şükürler olsun. 

Polis, miting meydanına girenleri arayarak vazifesini yapıyor. Fakat bu durum bizim masum görünümlü terörist yandaşı partimizin ilgililerini rahatsız ediyor. Polisin vazifesini engelliyorlar... Ve o meşhur patlama oluyor! Devletin güvenlik zaafı böylece bir partinin seçim gücüne dönüştürülüyor. 

Gelelim Suruç’a... Şimdi olay sonrası eş-bayan ve eş-bay avurtlarını şişirerek konuşuyorlar. Dillerinden güvenlik zaafı düşmüyor. “E güvenlik zaafı varsa, bizim yeterince silahımız var, militanımız var güvenliği biz sağlamaylıyız!” demeye getiriyorlar. Yani kışkırtıcılık fonksiyonlarını eda ediyorlar!

Güvenlik zaafının esas sorusu: “Patlama mahallinde neden polis yoktu?” Bunu sadece onlar sormuyor, onlarla dayanışma içinde oldukları bütün neşir organlarından taşan bazı kesimler de soruyor. 

Cevabı belli aslında: “Polis bizim bulunduğumuz yerde olmasın! Biz kendi güvenliğimizi sağlarız!”

Olaydan önce böyle diyenlerin olaydan sonra ne dedikleri yukarıda yazılı... Şu sıralar bütün kamera kayıtları inceleniyor… Bombacı, bu efendilerin güvenli ortamından çıkarsa ne olacak?