Yüz yıl önce… Yani Birinci Dünya Savaşı sürerken, Osmanlı Devleti savaşla birlikte Anadolu’nun güney doğusunda ciddi bir terör problemi ile karşı karşıyaydı. 

Yüz yıl sonra tarihi tekerrür ettirmek isteyenler var…

Demirtaş’ın Rusya ziyareti ve sonrasındaki tavırları yüz yıl önceki silik fotoğrafı canlandırıyor.

Yüz yıl önce İngilizler başta olmak üzere batılı ülkeler Ermenilere Türkiye’nin doğusunda vatan ve devlet vaad ettiler… Onlar vaad etti, Türkiye’nin bu bölgesini işgal eden Ruslar ise Ermenileri fiilen himayesine aldı. 

Savaş sürerken Ermeniler Van’da isyan halinde idi. Ruslar 1915’te şehri ele geçirdiler ve Van Valiliği’ne Taşnak Komitası’nın lideri Aram Manukyan’ı getirdiler. 

Manukyan gerçek bir teröristti, 10 Aralık 1912 gecesi Van’ın Ermeni asıllı Belediye başkanı 72 yaşındaki Bedros Kapamacıyan'ı kafasına iki kurşun sıkarak öldürmüştü. Kapamacıyan şehrin Müslüman ahalisi tarafından da seviliyordu ve tabiî bu onun öldürülmesi için yeterli idi!

Birinci Dünya Savaşı’nda Ermeni komitacılar her türlü düşmanla ve her şart altında işbirliği yaptılar. Kendi milletdaşlarını da bu işbirliğine zorladılar, bu uğurda Ermeni ırkdaşlarını öldürmekten de geri kalmadılar…

O zaman Müslümanlar bölgede yekvücuttu. Ermeni komitacıların bölgede çok sayıda Müslümanı katlettiği biliniyor. Bunların çoğunluğunun Kürt olduğu da tahmin edilebilir. 

Yüz yıl sonra manzaraya bakınca, görülen çok farklı değil. 

Bölgede yine teröristler var. Terör örgütü yine yabancı unsurlar tarafından destekleniyor. Terör örgütünün uzantıları şiddeti kullanarak siyasî emellerine ulaşmaya çalışıyorlar. Bu uğurda kendi halklarını ölüme sürüklemekten asla çekinmiyorlar.

1915’te Ermeni terör örgütleri yöneticileri kendilerinden çok emindiler. 

Dünyanın en büyük devletleri, askeri güçleri onlara destek veriyordu. Bu desteği arkalarına alarak yüzlerce yıldır kendilerini huzur içinde yaşatan Devlet’e isyan ettiler. 

Parantez açalım: Eğer Ermeniler dinî bir varlık olarak devam edebilmişse, Fatih’in İstanbul’da bir Ermeni patrikhanesi kurulması yönündeki izni sayesindedir. 

Komitacılar milletlerinin varlık sebebi olan Devlet’e isyan ederek ölümcül bir hata işlediler. Bu hatanın sonucunu kendileriyle birlikte mazlum Ermeniler de çekmek zorunda kaldı. 

Tarih ibret almak içindir. Eğer ibret alınmazsa, tekerrür eder. Tekerrürün önüne geçmek için, güneydoğu halkı iradesini ortaya koymalıdır. 

Teröristlere, terörden beslenen unsurlara karşı hayır demek bugün onlar için bir varlık sebebidir. 

Devlet elbette halkını bu terör unsurlarının istismarına izin vermemelidir. 

İşin diğer cephesine gelince…

Kürt halkını temsil iddiasındaki terör unsurları her ne pahasına olursa olsun dünyanın büyük güçleriyle ilişkiye girmekten kaçınmıyorlar. Büyük devletlere ne verecekler ve karşılığında ne alacaklar? 

Türkiye’nin güneydoğusu ne tabiî zenginlikleriyle ve ne de ekonomik varlıklarıyla emperyalistlerin iştahını kabartacak durumdadır. Burada ortaya çıkacak siyasî oluşumun onlara verebileceği tek şey Türkiye’yi baskı altında tutmayı kolaylaştırmaktır. Bunun uzun süre onları tatmin edeceğini sananlar büyük bir yanılgı içindedir. 

Onlara tavsiyemiz: Yüz yıl önce emperyalist devletlerle her türlü tavizi vererek yatağa giren Ermeni önderlerinin hayat hikâyelerini dikkatle okusunlar!