Başbakan Ahmet Davutoğlu İstanbul’da Süleymaniye’nin önünde konuşmuş. “Şehre hançer gibi saplanan binalar yapılmayacak” demiş; hassasiyeti alkışlık...Türkiye’nin şehirlerini Refah’lı, AKPartili belediyeler değiştirdi. Değişime
direnen şehirler var elbette. Bu değişiminbütün yönleri ile değerlendirilmesi gerekiyor.Yapılanların günlük hayatla ilgili,teknik altyapı ile ilgili tarafları var. Büyüknüfus alan şehirlerin altyapı, ulaşım hizmetlerinintemini ciddi zorluklar taşıyor.Refah-Ak Parti belediyeciliği bunu büyükölçüde başardı. Geçmişin yaşanılabilirşehirlerini yeniden yaşanır hale getirdi.“Sosyal belediyecilik” ikinci safha idi.Bunda da büyük ölçüde başarı sağlandı.Hatta bu başarının köylerimizin boşalmasıile sonuçlandığını söyleyebiliriz.Köylü nüfus işi olmasa da şehirlere aktı.Kömür bedava, iyi kötü gıda yardımı var.Başka maddi destekler de olabiliyor...Ve geldik asıl konuya: Şehir medeniyettir!Medeniyet kelimesini 19. yüzyılda“medine”den türettik. Şehirlerimizidünyanın diğer şehirleri ile altyapı,ulaşım, iletişim vb. teknik konulardaaynı standarda yükselmek bir ihtiyaç. Yaötesi? Sivas’ın, Erzurum’un, Konya’nın,Kayseri’nin, Niğde’nin vs. Avrupa veyaABD’nin şehirlerinden farkı olacak mı?İşte şehir ve medeniyet mevzuu buradan
başlıyor.Bizim bu şehirlerimizde Selçukludamgası olan eserlerimiz var. Buna ilaveOsmanlı eserlerine de sahibiz. Bunlargeçmişle ilgili, köklerimizle ilgili. Bu köklerüzerinde yeni bir anlayışla şehirlerikurmamız gerekiyor. Bununla ilgili şehiryönetimlerimiz ne ölçüde düşünüyor vene ölçüde yapıyor? Artık kaybolmak üzere olan geçmişi
kurtarmak; bu konuda mesafealındı, ama yeniyi inşa yolundaişin başında bile değiliz. Şimdi tam da“medeniyet tasavvuru”muzu güçlü birşekilde, akıl, fikir ve estetiğe büründürmezamanı.Maalesef iyi örnek veremeyeceğim.
Fakat en kötü örnek gözlerimizinönünde. AK Parti belediyeciliğindeAnkara’nın mevkii nedir? Bu belediyeyi
yönetenler bir medeniyet tasavvurunasahip midir?Bu sorulara cevap vermekte hiç zorlanmayız.Eser ortada!
Bir felaket gözlerimizin önünde yükseliyor:Anka-Park!Medeniyet tasavvurunu görünürleştirmekistersek, seçeceğimiz alan neolabilir? Oyun ve eğlence mi?Ne zaman ki oyun ve eğlence önegeçer, medeniyet son bulur. Roma’nınarenalarında gladyotör dövüşleri, Bizans’ınhipodromunda yeşiller kırmızılaryarışları... Sefahat ve sefaletin yaygınlaşmasıve çöküş!Ankara belediye başkanı oyun ve eğlenceyiseçtiğini hiçbir zaman saklamadı.20 küsur yıllık yönetiminde hep ayağa,gövdeye yatırım yaptı. Kaç spor kulübünüfinanse ettiğinin ve batırdığınınçetelesini tutanlar biliyor. Halen de buişlerden ilgisini kesmiş değil. Onun için“şu kadar metro yaptı” denilmiyor, fakat“şu kadar stat yaptı” deniliyor. Ya kütüphane?O mevzuyu hiç mi açmasak?Ankara’da insanımızın, bilhassa gençlerimizin
kafasına, aklına, zihnine yönelikbir yatırımından haberdar değiliz.Ankara dünyanın tek kütüphanesiz
başkenti! Bakın dünya başkentlerine:Bütün başkent belediyelerinin, Paris’in,Londra’nın, Berlin’in, Moskova’nın çok
sayıda semt kütüphaneleri var. Efendim onlar batı dünyasına aitbaşkentler.” Buyurun doğumuzdaTahran’la ilgili bir haber: Tahran BelediyeBaşkanlığı Sosyal ve Kültürel İşlerGenel Sekreteri İbadullah Ramazanî, buyılın sonuna kadar Tahran kütüphanelerininüç katına çıkartılacağını açıklamış.Ramazanî “Belediye Başkanlığı’nın KültürDairesi’nin girişimleri, vatandaşların bilgidüzeyini artırmak, kitap okuma alışkanlığınıyaymak ve halkı kütüphanelerin
imkânlarından daha iyi yararlandırmakyönündedir” demiş.Ankara Büyükşehir’in böyle bir birimivar mı, varsa başında bulunan kişi (veyadişi) böyle işlerle meşgul mü? Hayatındahiç kütüphane görmüş mü?Hayır, hayır, yine de hayır!
Eğer öyle olsa idi, Ankara Büyükşehir’deböyle bir göreve getirilmezdi!(Yarın devam edeceğiz: Anka-Parkveya medeniyet tasavvurunun inkârı)