BİR hayli milletvekilinin dokunulmazlığının kaldırılmasıyla Türkiye yine bir “yol ayrımına” geldi!

Dokunulmazlıkları kaldırılanlara “dokunmak” mı iyi yoksa “dokunmamak” mı? Dokunulmazlıkları kaldırılanlara “dokunmanın” iyi olacağını varsayanlar bu yolla “terörün önünün kesilebileceğini” düşünüyorlar! Ama bu yolu daha önce denemiş ve “dokunulmazlıkları” kaldırılmış olanlara “dokunanların” uyarıları var! O dönemde bakanlık yapmış isimler diyor ki: “Dokunmak terörü önlemiyor!”

Yani bir bakıma, “Biz dokunduk ama bir işe yaramadı” demeye getiriyorlar lafı!

Keşke diyoruz “dokunulmazlık” meselesi bu kadar abartılmamış olsaydı!

Mesela “dokunulmazlık” sadece “kürsü dokunulmazlığı” ile sınırlı bırakılmış olsaydı! Sınırları oldukça geniş tutup sonra yüzlerce milletvekilinin dokunulmazlığı kaldırılarak ortaya adeta bir kaos ortamı çıkarılmamış olsa iyi olmaz mıydı?

Elbette “dokunulmazlıkları” kaldırılanların da çok “masum” oldukları söylenemez! Hem bir sürü yanlış işe imza atmış durumdalar hem de hâlâ yanlış yapmaya devam ediyorlar! Meydan okuyarak, rest çekerek, hodri meydan havası estirerek ortamı daha da “gerginleştirmekten” başka bir şey yapmıyorlar! Çözüm süreci başarısızlığının ardından “ortamı germek” kime ne kazandırdı? Kazılan hendekler, kurulan barikatlar ve şehirlere taşınan terör olayları ile çok mu şey kazandılar? Halkın kendilerine olan teveccühü mü arttı? Yoksa artık bölge halkı bile kendilerine “şüphe ile bakar” hale mi geldi? Evet, “dokunulmazlıkların” kaldırılması ile bir kez daha yol ayrımına gelindi! Öyle bir hâl ile karşı karşıyayız ki “dokunsanız bir dert dokunmasanız bin dert!” Yani “iki ucu da pis değnek” misali bir durum söz konusu!

Ne zaman akl-ı selim devre dışı kalsa böyle oluyor! İnsanlar iyi bir şey yapıyoruz zannı ile “bir çuval inciri” berbat ediyorlar ve sonra da işin içinde çıkamıyorlar! Bakalım bu yol ayrımından sonra neler yaşanacak? “Dokunmanın” bir faydası olacak mı? Yoksa geçmişte olduğu gibi “dokunmanın da bir işe yaramadığı” mı söylenecek?