AVRUPA Birliği üyesi kimi ülkelerle son günlerde “yaşanan kriz” elbette kabul edilemez.

 

Teröristlere ülkelerinin “tüm kapılarını ve meydanlarını” açan Avrupa Birliği ülkelerinin Türkiye’den giden devlet adamlarına “kapılarını kapamaları” ve sonra onları “sınır dışı etmeleri” büyük bir terbiyesizlikten başka bir şey değildir. Bu ülkelerin Türkiye’ye karşı en azından bir “özür borçlu” olduklarını ifade ettikten sonra gelelim hâlâ “Avrupa Birliği’nden” medet uman zihniyete.

 

Hem yapılanların “bütün anlaşmalara” aykırı olduğunu ifade ediyor hem de “en sert tepkiyi” Avrupa Birliği’nden bekliyorsunuz.

 

Bu ne yaman çelişkidir!

 

Almanya’sı, Hollanda’sı, İsveç’i, Fransa’sı ve İtalya’sı ile Avrupa Birliği ülkelerinin birçoğu size karşı tavır koyuyor.

 

AB ülkeleri teröristlere “kucak açarken” devlet adamlarınızın suratına “kapı çarpıyor” ancak siz hâlâ “en sert” tepkinin “Avrupa Birliği” tarafından gösterilmesini bekliyorsunuz.

 

Avrupa Birliği bu tür terbiyesizlikleri yapan ülkelerden çok farklı düşünmüyor ki! Bugün bireysel olarak sergiledikleri terbiyesizliği yarın Avrupa Birliği olarak sergilemeyeceklerinden nasıl

emin olabiliriz?

 

Nitekim siz yaşananları “sert bir tepki” ile kınamalarını beklerken onlar “Türkiye’ye bazı mali yardımların durdurulduğunu” açıklayarak Türkiye’den giden devlet adamlarına tavır koyanlara adeta arka çıkıyorlar.

 

Bu zihniyet yani “Avrupa Birliği’nden medet uman” zihniyet artık son bulmalıdır. Bir yandan yapılanlar “misliyle karşılık bulacak” diye meydan okunurken bir yandan da, “Hadi yapılanlara sert tepki verin” diye “anlaşmaları” hatırlatmanın bir faydası yok ki!

 

Zira onlar kötü bir şey yaptıklarını düşünmüyorlar!

 

Onlarla anlayacakları dilden konuşmaktan başka çare yok.

 

Anlayacakları dil de yıllardır önünde beklenen Avrupa Birliği’nin kapısının suratlarına çarpılmasından başka bir şey değil. Adamlar bizi kendilerine o kadar mahkûm olarak görüyor ve “ne yaparsak yapalım bize katlanmak zorundalar” diye düşünüyorlar!