Son günlerde kiminle konuşsak, hangi kapıyı çalsak konu hemen Başbakan Binali Yıldırım’ın “istifasına” geliyor. “Duydun mu?” diye başlayan cümleler hep Başbakan Binali Yıldırım’ın “istifasına” gelip dayanıyor.

Oysa Başbakan Binali Yıldırım işe başlarken ne kadar “hevesli” ve ne kadar “azimli” görünüyordu!

 

“İki kaptan gemiyi batırır” diyordu. “Çatal kazık toprağa saplanmaz” diyordu. “Yönetimde iradenin tek olması lazım” diyordu.

 

“Başbakan yok, evet yok” diyordu. “Biz makam mevki delisi değiliz” diyordu. “Memleketin geleceği için bir Ali değil Binali feda olsun” diyordu. “Millet kazanacaksa biz kaybedelim” diyordu. “Şan şöhret peşinde değiliz” diyordu.

Evet, işin başında bu kadar “iddialı konuşan” Başbakan Binali Yıldırım bugün nasıl istifa noktasına kadar gelmiş olabilir?

 

Önce Başbakan Binali Yıldırım’ın istifası ile ilgili haberler doğru mu acaba diye düşündük. Bu söylentiler doğrulanmadı ama aynı zamanda yalanlanmadı! “Boş işlerle uğraşmayın” denilmekten başka bir şey yapılmadı.

Başbakan Binali Yıldırım’ın bakanlara “sözünü dinletemediği” için istifa noktasına geldiği söyleniyor. Bakanların Başbakan’ı “dinleme” yerine Külliye’ye “kulak verdikleri”, bu durumun da Başbakan’ı bir hayli “rahatsız ettiği” ve istifa noktasına kadar getirdiği ifade ediliyor.

 

Referandumdan iktidar çevrelerinin büyük bir umutla beklediği “evet” sonucu çıkmazsa işte bu yüzden çıkmayabilir.

“Daha Cumhurbaşkanlığı sistemine geçilmeden bu kadar baskı olursa sisteme geçildiği zaman kim bilir neler yaşanır” endişesi ağır basabilir.

 

Cumhurbaşkanlığı sistemine bu kadar “gönüllü ve istekli” olan bir insan bile sonunda istifa noktasına kadar geliyorsa herkesin bu noktada durup düşünmesi gerekmez mi?

 

Başbakan’ın bu istifasını, “Yönetimde ikilik olursa böyle olur, yönetimde irade tek olmalı” diye Cumhurbaşkanlığı sistemini savunmaya geçecek kişilere deriz ki:

Bu konuda çok hevesli olanlarda bile bardak dolup taşıyorsa o zaman “nereye gidiyoruz” sorusunun cevabı mutlaka aranmalıdır.

 

Ve ille de “Cumhurbaşkanlığı sistemine geçelim” diyenlere, “Bir Ali değil Binali feda olsun” diye konuşanların bile sonunda ne hale geldiklerine bakarak düşünmelerini tavsiye ederiz.

 

Bugün hoşlarına giden sistem yarın onları partilerinden istifa noktasına getirirse bu kendileri için sürpriz olmamalıdır.

Şimdi işin hep “güzel yanlarını” görüyorlar. “Sakıncaları” için de kafa yorsalar fena mı olur?