Son kurultayları da gösterdi ki CHP kolay kolay iflah olmayacak. İşin kötüsü iflah olmaları yolunda en ufacık bir emare de gözükmüyor.

Hâlâ birbirleri ile kavgalılar.

Hâlâ birbirlerinin ayağını kaydırmakla meşguller.

Ve hâlâ birbirlerinin kuyusunu kazıyorlar.

Sonra da bu hallerine bakmadan iktidarın karşısındaki yüzde 49’a sahip çıkmaya kalkışıyorlar.

İktidar partisi oyların yüzde 51’ini alıyormuş kalan yüzde 49’u da CHP temsil ediyormuş.

Hadi oradan!

Siz kim yüzde 49’u temsil etmek kim!

İçlerinden birinin dediği gibi daha delegelerin oyunu almayı beceremeyenler milletin oyunu nasıl alacak?

CHP’li delegeler son kurultayda ne yaptılar?

Yedi-sekiz seçim kaybetmiş bir genel başkanı tekrar partinin başına oturttular.

Bu ne demektir?

Bu elbette, “Bizim iktidarda falan gözümüz yok ana muhalefette kalalım yeter” demektir.

Bir genel başkan düşünün ki istediği isimleri Parti Meclisi’ne seçtiremiyor.

İstemediği isimler genel başkanın listesini deliyor.

Evet, CHP önümüzdeki dönemi de çalkantılar içinde geçireceğe benziyor.

CHP’li delegeler kendilerine benzemediğini düşündükleri isimlerin de üstünü çiziverdiler. Bunlardan biri de bizim Mehmet Bekaroğlu!

O’na adeta, “Senin bu çatı altında ne işin var” diyor gibiler.

Bu konuda haksız da sayılmazlar!

Sahi o çatı altında Bekaroğlu gibi isimlerin ne işi var? Bu arkadaşlar yanlış adreste ikamet etmeye çalıştıklarının ne zaman farkına varacaklar?

CHP Kurultayında kimi delegelerin kumanyadan zehirlenmelerine ne demeli?

Takdir-i ilahi de diyebilirsiniz, tekdir-i ilahi de!

Sanki, “Sakın buraya gelmeyin, bunların arasına katılmayın sonra zehirlenirsiniz” mi deniliyor ne!

İflah olamayan bir parti Türkiye’nin dertlerine nasıl derman olabilir ki?

CHP bu kafayla ana muhalefet statüsünü koruyabilirse ne âlâ!

Korkarız ki onu da koruyamayacaklar!