İktidar partisi sözcüleri şimdilerde ilerisini düşünmeden ettikleri büyük lafların ceremesini çekiyorlar!

O büyük laflar, o iddialı açıklamalar şimdi önlerinde boncuk gibi dizilip duruyor. Oysa atalarımızın “büyük lokma ye büyük laf etme” diye çok müthiş bir uyarısı var!

İktidar kurmayları sırf bu atasözünü ciddiye almış olsalar büyük laf etmekten özenle kaçınırlar ve bugünkü duruma düşmezlerdi.

Mesela “bedelli askerlik” gibi toplumun büyük bir kesimi tarafından beklenmekte olan konuda, “Gündemimizde bedelli yok” gibisinden laflar etmezlerdi.

Toplumun beklentilerini dikkate almadan yapılan açıklamalar şimdilerde başlarına dert oluyor.

Sanki, “Şehit haberlerinin geldiği bu günlerde gündemimizde bedelli yok” diyen kendileri değilmiş gibi şimdi seçimlerden sonra konunun gündeme alınacağını müjdeliyorlar.

Ve üzerlerindeki toplumsal baskıyı bu şekilde hafifletmeye çalışıyorlar.

Aynı şekilde OHAL ile ilgili açıklamalarda da büyük laflar etmeyi marifet saymışlardı.

Muhalefet “OHAL kaldırılsın” diye bastırdıkça böyle talepte bulunmayı vatanseverlik ile bağdaştıramadıklarını açıklıyorlardı.

Ama yaptırdıkları kamuoyu yoklamaları göstermiş bulunuyor ki toplum OHAL durumunun bir an önce kaldırılmasını istiyor.

Yine toplumsal baskıya yenik düşüp seçim sonrası yapılacak ilk işler listesine “OHAL kaldırılacak” maddesini de eklediler. Dün “OHAL kaldırılsın” denilince müthiş öfkelenenler bugün OHAL’i kaldırmak için seçim sonrasına randevu verir haldeler.

Evet, iktidar partisi sözcüleri oldukça zor günlerden geçiyorlar.

Dün yüksek perdeden ettikleri sözlerin bugün esiri haline gelmiş durumdalar. Ve o sözlerin bugün tam terslerini söyleyerek kamuoyunun beğenisini kazanmaya çabalıyorlar.

Ettikleri büyük lafları unutturmaya çalışıyorlar.

İktidar sözcüleri kafalarındaki oluşturdukları kamuoyu ile gerçek kamuoyunun birbirlerinden çok farklı olduğunu yenice fark ediyor gibiler.

Ve bunun için söylem değişikliğine gidiyor olmalılar.

Dün dediklerinin tam tersini bugün söyleyerek çarpıcı bir tablonun ortaya çıkmasına vesile oluyorlar. Dünü ile bugünleri birbirini tutmayanların yarınlarına nasıl güven duyulabilir ki?