Önemsenmek elbette hoşa gider!

Konuştuklarımızın başkaları tarafından önemseniyor olması kuşkusuz büyük bir gurur vesilesi olur. Yazdıklarımızın önemsenmesi de aynen öyle! Hele icraatlarımızın önemsenmesi insana apayrı bir zevk verir. Amma velâkin “zorla güzellik” olmayacağı gibi “zorla önemseme” de olmaz, olmamalıdır. Yani konuşan, yazan, icraat sahibi olan kişiler “önemseme” işini karşılarındaki insanlara bırakmalıdırlar. Önemsemeyi karşılarındakilere bırakmayıp da kendileri bu önemi vurgulamaya kalkışırlarsa sempatik olmak yerine antipatik olurlar.

Son günlerde iktidar sözcüleri kendilerini böyle bir havaya kaptırmış gibiler. Ne zaman ağızlarını açacak olsalar lafa ya “bu önemli” diye başlıyor ya da “burası çok önemli” diye söyledikleri lafın altını kalın kalemle çiziyorlar. Bu tavır, bu yaklaşım kendilerini izleyenleri biraz aptal yerine koymak gibi olmuyor mu? Yani “Siz ettiğimiz lafların, yazdığımız yazıların, yaptığımız icraatların önemini fark etmekten acizsiniz bu nedenle böyle hatırlatma yapmak ihtiyacını duyuyoruz” gibi bir hava estirilmiş olmuyor mu? Karşımıza bu mantıkla çıkanların ettikleri lafa hiç bakmadan hemen notunu veriyoruz.

“Burası çok önemsiz” deyip işimize bakıyoruz. Bırakın da söylediğiniz, yazdığınız ya da yaptığınız icraatın önemli olup olmadığına karşınızdakiler karar versin. Üç kişi bir araya geldiğinde “falan bakan bugün ne kadar önemli şeyler söyledi” diye aralarında konuşsunlar. Onlara bu fırsatı vermeden önemsediğiniz yerin altını sıklıkla çizmeye kalkarsanız kimse sizi dinlemek istemez ki!

Evet, önemsenmek elbette insanın fıtratı açısından hoşa giden bir durum! Ve insanlar önemseniyor olmaktan büyük keyf alıyorlar. Ancak bu önemsenme herhangi bir zorlama olmadan kendiliğinden ortaya çıkarsa değer ifade eder. Kaldı ki kendiliğinden yaşanmış bir takım gelişmeleri taraflarınca yapılmış icraatlar arasında kabul ederek “bu önemli” diye altını çizmeye kalkışmak iktidar sözcülerine bir şey kazandırmıyor.

Aksine kaybettiriyor.

Milletin diline düşüyorlar. Ve de söyledikleri, yazdıkları, yaptıkları icraatlarının kayda değer hiçbir önemi kalmıyor.