İktidarın bir süre önce başlattığı “poşet savaşı” kolay kolay biteceğe benzemiyor. Savaşta her gün yeni bir cephe açılıyor!

Her ne kadar poşet savaşına “çevre kirliliğini önleme” gibi ulvi bir gaye(!) ile başlandığı söyleniyorsa da ortaya çıkan gerçekler daha farklı nedenler olduğu izlenimini veriyor.

Mesela poşet savaşının ardında “sıfır atık projesi” gibi bir projeye “kaynak oluşturma” amacının yattığı izlenimi giderek güçleniyor.

Marketler müşterilerine verecekleri her poşet için 25 kuruş almak zorundalar. Bu paranın üçte ikisinin de “dönüşüm katkı payı” olarak toplanacağı söyleniyor.

25 kuruş “sembolik bir rakam” olarak gözükse de milyonlarla çarptığınız zaman karşınıza “devasa bir rakam” çıkıyor. Yani “sıfır atık” diye yola çıkanlar için “önemli bir kaynak” sağlanacak olabilir.

Poşet savaşının diğer amacının da market ve zincir marketlerin “omuzlarındaki külfetin” vatandaşlara paylaştırılması olduğu söyleniyor.

Bugüne kadar müşterilerine yaptıkları alışverişlerde aldıkları ürünleri taşımaları için poşet veren market ve zincir marketler bunun için önemli meblağlar harcıyorlardı.

Çoğu kez de müşterilerin “fazla poşet almaması” için kasiyerler devreye sokuluyordu. Şimdi iktidarın aldığı “yasak kararı” ile marketlerin eli güçlenmiş oldu.

“Poşet istiyorsan ver 25 kuruş” deme hakkına kavuştular.

Hem bedava poşet vermiyorlar hem de sattıkları her poşetin üçte iki bedeli kendilerine kalıyor.

Yani poşet için kasalarından yaptıkları ödeme “sıfır noktasına” çekiliyor hatta sattıkları her poşetten dolayı “kâra geçtikleri” bile söylenebilir.

İktidar “sıfır atık” diye yola çıktı ama önce market ve zincir marketler poşet için “sıfır masraf” avantajını yakaladılar. Zincir market ve marketler için “külfet” haline gelen poşet masrafı “müşterilerin üzerine” yıkıldı. Şimdilerde bu külfet dağıtımının “yerel seçimlerde” iktidarın başını ağrıtıp ağrıtmayacağı tartışılıyor.

Vatandaş “ekmek, manav, şarküteri” gibi reyonlarda poşet kullanımına karşı çıkmayan iktidarın niye sadece “taşıma poşetlerine” savaş açtığını anlayabilmiş değil.

Yani poşetle mücadelede niçin enflasyonla mücadelede olduğu gibi “topyekûn bir mücadelenin” tercih edilmediği merak ediliyor.

Enflasyonla topyekûn mücadelede “umulan sonuç” alınamadığı için mi poşete karşı açılan savaşta böyle topyekûn mücadele tercih edilmemiş olabilir mi? Çevre kirliliğini önleme mazereti kimseyi tatmin etmiyor.

İnsanlar bu savaşın gerçek nedenini merak ediyorlar ve yapılan açıklamaları zekâları ile alay edilme gibi algılıyorlar.