Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Erdoğan siyasette bir hasbilik bir de hesabilik olduğunu ifade ederek “yolda bırakanlardan” yol ve dava arkadaşı olmayacağını söyleyerek şuna dikkat çekiyor:

Yolda bırakanlar “milletvekili” olurlar.

“Belediye başkanı” olurlar.

Hatta “bakan” olurlar!

Ama “yol ve dava arkadaşı” olamazlar!

“Yol ve arkadaşı” olamayanları “trenden inenler” olarak tanımlayan Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Erdoğan bu isimlerin bir daha “trene binemeyeceklerini” ilan ediyor.

Doğrudur Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Erdoğan kendisini “yarı yolda” bırakanları bir daha AKP trenine bindirmeyebilir.

Yani onlara bir şans daha tanımayabilir!

Ama “yol ve dava arkadaşı olamazlar” denilen isimlerin bir daha AKP trenine binmek isteyip istemeyecekleri de bilinmiyor.

Bu isimler tekrar AKP trenine binmek yerine yeni bir trene yani başka bir trene binmeyi düşünebilirler.

AKP’den o kadar çok isim “yol ve dava arkadaşı olamazlar” diye dışlanmış bulunuyor ki!

Bunların hepsinin aleyhlerinde verilen kararı sineye çekmeleri ve katlanmalarını beklemek aşırı iyimserlik olur. Bir şekilde siyasete devam etmek isteyenlerin kendilerine binmek için yeni bir tren aramaları kaçınılmaz gibi görünüyor.

Yani binmek istenince başka trenler bulunabilir.

Nitekim bu konuda ortalık söylentiden geçilmiyor.

“Artık sizden yol ve dava arkadaşı olmaz” diye dışlananlar ellerine geçen her fırsatı değerlendiriyor ve seslerini yükseltiyorlar.

Dememiz o dur ki Türk siyasetinde sadece AKP treninin var olduğunu sanmak ve “ondan inecekleri bir daha binememekle korkutmak” çok sağlıklı bir politika olarak görünmüyor.

Kimse alternatifsiz değildir.

Türk siyasetinden kimler gelmiş, kimler geçmiştir.

AKP’de Türk siyasetine gelenlerden biridir ve kuşkusuz vakti geldiğinde geçip gitmiş olacaktır.

“Trenden inenler bir daha asla binemezler” diye kapılar kapatılacağına daha hoş görülü bir yaklaşım sergilense fena mı olur?

Kuşkusuz AKP ilk tren olmadığı gibi son tren de değildir.

Bakarsınız bambaşka trenler devreye girivermiş.

Dün hayatımızda “Yüksek hızlı tren” diye bir şey var mıydı?

Yoktu!

Yarın da bakarsınız bambaşka trenler hayatımıza giriverir.

Bu gerçek aklımızın bir kenarında hep durmalıdır.