Genellikle veda zamanlarında taraflar birbirlerine buse veya çiçek ile veda ederler. Bizde tevdi edilenin arkasından bahtı açık olması için su da atılır. Bereketten kinaye. Bu defa Bush'un Bağdat'a sanırım dördüncü ziyareti olan bu veda ziyaretinde alışılmadık bir görüntü hasıl oldu. Celal Talabani'nin ifadesiyle kurtarıcı ve halaskar olan Bush'a Iraklılar veda busesi konduracakları yerde Bağdadiye Kanalı'nda çalışan sol eğilimli el Muntasır el Zaidi isabet ettiremese bile ona doğru iki ayakkabısını birden ve peş peşe fırlattı. Bush işi şakaya dökmeye çalıştıysa da bu bütün Bush dönemine olan İslâm dünyasının ve ardından dünyanın tepkilerini ortaya koyan sembolik bir hareket ve saldırıydı. Mısırlılar genellikle sille ve tokat, kötek vurmak yerine 'çizme atmak' deyimini kullanırlar. Belki de bu çizme atma ve vurma deyimi Osmanlı geçmişlerinden kalma bir ifade biçimidir. Kuşkusuz öyledir de. Çizmeyi aşana çizme atarlar. Ya da Arapların başka bir deyimiyle 'el asa limen asa' asiye asa yakışır ifadesinde olduğu gibi. Bunun tam tersi ifadelerden birisi de aşağıdaki dörtlükte ortaya konulmuştur:
Gülden terazi tutarlar
Gülü gül ile tartarlar
Gül alır gül satarlar
Çarşı pazarı güldür gül
Bush'un isminin de çağrıştırdığı ve ifade ettiği gibi (çalı) ona yakışan da deve dikenidir.
-
Bush'un seleflerinden olan Napolyon Bonapart da Mısır'ı işgal ettikten sonra benzeri muameleyle karşılaşmıştır. O vaktin Muntasır ez Zaidi'si ise Halepli bir Ezher öğrencisi olan Süleyman Halebi'dir. Napolyon'un Bush tipli generallerini benzetmiştir. Mısır'ın yani hamamın namusunu kurtarmıştır. 'El cezau min cinsil amel (ceza amelin türündendir)' misali İslâm dünyasını işgallerle ve katliamlarla aşağılayan ve izlal eden Bush, Bağdat'ta benzeri bir cezayla, muamele ile karşılaşmış ve iktidar devrine günler kala 8 yılın iktidar finalini havada uçuşan çizmelerle yapmıştır. Bundan daha kötü bir final düşünülemezdi. Ez Zaidi, Bush'u öldürmekten beter etti. Adam 'zafer kazandığı Bağdat'ta yalakaları ve soytarılarının önünde dünyaya hem de canlı yayında rezil rüsvay oldu. Çekilme takvimiyle ilgili anlaşmayı ve düzenlemeyi halefi Obama'ya bile bırakmadan oldu bitti üzerinden kukla Maliki hükümetiyle bir güvenlik anlaşması imzaladı. Lakin bu güvenlik anlaşması kimseye ve özellikle Iraklılara hiç güven vermiyor. Zira anlaşmanın orijinali ile Arapça çevirisi arasında dağlar kadar fark var. Anlaşma muğlak ifadelerle adeta bir mayın tarlasına çevrilmiş durumda. Son günlerde Amerikan yönetimi skandallarla çalkalanıyor. Bu skandallardan birisi Senato'da Obama'dan boşalan koltuğun rüşvetle satılması girişimidir. İkinci olarak da, Irak Hükümet Sözcüsü Ali Debbağ'ın çekilme takvimiyle alakalı açıklamasıdır. Bu, akıllara gizli maddeleri getirmiştir. En az Amerikalıların 10 yıl daha Irak'ta kalacaklarını söylemiştir. Maliki hükümeti bunu kendi görüşü olarak takdim etse ve yalanlasa bile teknik olarak söyledikleri doğru. 3 yıl içinde Irak ordusunun ülke güvenliğini devralacak düzeye gelmesi beklenmiyor. Dolayısıyla, işgal güçlerinin 2009'da şehirlerden ve 2011 yılında ülkenin tamamından çekilmesi şu durumda biraz zor görünüyor. Dolayısıyla anlaşmanın birazı göz boyama birazı da vakit kazanmaya matuf.
-
Bush veda çizmesini yediği sıralarda Irak'la alakalı olarak kabul edilemeyecek tarzda konuştu. İşgali üç ana gerekçeye bağladı. ABD'nin çıkarları, Irak halkının beklentileri ve dünya barışının gerekleri. Gerçekten de bu ifadeleri bir kez daha Bush'un faraza yeniden bir fırsat doğması ve ele geçirmesi halinde tereddüt etmeden aynı şeyleri yapacağını ortaya koyuyor. Pişmanlık yerine adama pişkinlik hakim. Bu durumda çizmeyi bir kez daha belki sonsuz defa hak ediyor olmalı. Bu çizme belki bir başlangıç olmalı ve Kissinger gibi diğer savaş suçlularıyla birlikte Miloseviç tarzı mutlaka uluslararası bir mahkemede yargılanmalıdır. Hatta oğul Bush da yetmez, baba Bush da işbirlikçileriyle birlikte muhakeme edilmelidir. Bu hususta Yahudilerin Nazi kalıntılarını takip edip nerede olurlarsa olsunlar bulmaları ve yargılamaları örneğinde olduğu gibi, bu tür savaş suçluları için belki ilk etapta gönüllü takip ekipleri kurulmalı, en azından yargılanacakları güne kadar bunlar taciz edilmelidir. Dünyanın sulhu buna yani suçluların cezalandırılmalarına vabestedir. Cezasız suçlar şüphesiz yeni suçlular üretecektir. Bush'un Bağdat'ta yediği çizme veya çizmeli vedası şüphesiz sembolik bir eylem olsa da El Cezire'de bir yorumcunun söylediği gibi, onun alayı illinden esfeli safiline sukutunu ve düşmesini remz ve temsil ediyor. Yine söz konusu haberin yorumunda bazılarınca söylendiği gibi Bush'un şahsi Haçlı Seferi başarısızlıkla sonuçlanmıştır. Aynen Zaidi'nin dediği gibi bu çizme Irak halkının Bush köpeğine bir veda busesidir.