HİÇBİR Müslüman, Filistin konusunda hiçbir tâviz (ödün) veremez. Filistinliler bile... Çünkü Kudüs'ü, Mescid-i Aksa'yı, Kubbetü's-Sahra'yı, Halilürrahman'ı barındıran Filistin sadece Filistinlilerin vatanı değildir, bütün Müslümanların toprağıdır.

Filistinli Hıristiyanlar, İslâm Barışını kabul ettikleri taktirde İslâm'ın ve Müslümanların himayesi altındadır.

Filistin'de gerçek bir barış ancak Naturei Karta Yahudilerinin tezini kabul etmekle sağlanır. Onların tezinin esas maddeleri şunlardır:

1. Siyonizm, Musevîliğe göre bir küfür ideolojidir.

2. İsrail devleti, Allah'ın emirlerine ve Tevrat'a aykırı olarak kurulmuştur.

3. Filistin Filistinlilerindir.

4. Filistin gerçek sahipleri olan Filistinlilere terk edilmelidir.

5. Oradaki Yahudileri kabul edip etmemek, kabul ederlerse ne kadarının ülkede kalmasına karar vermek Filistinlilerin bileceği bir şeydir.

Şu anda Filistin meselesinin çözümü var mıdır? Bence maalesef yoktur.

Peki nereye gidiyoruz?

Üçüncü dünya savaşına... Bu, bir nükleer savaş olacaktır. Melhame-i Kübra mı dersiniz, Armageddon mu?

Bu savaşı İsrail kazanabilir mi?

Kazanmayacağına dair sahih haberler vardır.

Bugün bebekleri katlediyorlar, fosfor ve misket bombası kullanıyorlar; kadınları, ihtiyarları, yaralıları vahşice öldürüyorlar. Yarın aynı şeylerin kendi başlarına geleceğini düşünmüyorlar.

Hakimiyetleri altında bulunan her yere garkad ağacı dikmeleri gerekir. Garkad ağacı nedir? Bilmeyenler bilenlere sorup öğrensin.

Müslüman Bir Toplum Nasıl Çöker?

1. Halkın faydalı, değerli, gerekli bilgi ve kültüre sahip olmaması, cahillik karanlıklarının her yeri sarması.

2. Toplumu aydınlatacak, ona öğüt verecek gerçek alimlerin olmaması. Gerçek alimler yerine; sahte, sapık ve saptıran alim taslaklarının çoğalması.

3. Bilenlerin susması, bilmeyenlerin konuşup yazması.

4. Ümmet birliğinin ortadan kalkması, Müslümanların yüzlerce, binlerce birbirinden kopuk fırkaya, hizbe, cemaate ayrılması ve bunların büyük kısmının birbirleriyle çekişmesi. Ehl-i imanın çoğunun gıybet etmesi.

5. Müslümanların korkaklaşması, gerektiği yerde şeci' ve cesur olmaması.

6. İyiliği desteklemek, kötülüğü kösteklemek ve engellemek farzının tamamen veya çok büyük ölçüde terki.

7. Aile düzeninin bozulup kadınların ve çocukların evin erkeğinin tepesine çıkmaları, onu bir tür köle haline getirmeleri.

8. Namaz kılan anne ve babaların çocuklarının namaz kılmaması.

9. İhtiyaçların alabildiğine artması ve bu yüzden, kanaat edilse yetecek aile bütçesinin kâfi gelmemesi, bereketin ortadan kalkması.

10. Lüksün, israfın, gösterişin, aşırı tüketimin, gurur ve kibrin, sefahatin, saçıp savurmanın topluma hakim olması.

11. Zenginler bolluk, israf ve debdebe içinde yaşarken fakirlerin ve miskinlerin sürünüp ezilmesi.

12. Rüşvetin, ihalelere fesat karıştırmanın, her türlü yolsuzluğun yaygın hale gelmesi.

13. Haram yemenin genelleşmesi.

14. Müslüman halkın büyük kısmının, sabah namazlarında leşler ve ölüler gibi uyumaları.

15. Cuma ezanı okunduktan sonra büyük şehirlerde sokakların, cadde ve meydanların, taşıtların, dükkanların, lokanta ve kahvelerin insanlarla dolu olması.

16. Okumuş, mektebe ve üniversiteye gitmiş Müslümanların, atalarının mezar taşlarını okuyamayacak kadar cahilleşmiş olması.

17. Bir dinsiz ve kafirin kuyuya attığı bir taşı bin Müslümanın çıkarmaktan aciz kalması.

18. Dindar geçinen birtakım Müslümanların kafirleri dost ve velî edinmeleri, salih Müslüman kardeşlerini dışlamaları.

19. Fetva vermeye ehliyeti olmayan cühelanın müctehidlik taslayıp Kitabullah'a, Resul'ün Sünnetine, icmâ-i ümmete aykırı saçma sapan görüşler yumurtlamaları.

20. Dindarların futbol kulübü tutar gibi parti, hizip, fırka, tarikat, cemaat tutmaları, bu sahada taassup sergilemeleri.

21. Ümmet-i Muhammed'in başsız, emîrülmü'minînsiz, imam-ı kebirsiz kalması. Böylece karanlık gecede çobansız kalmış, yağmura tutulmuş, kurtların hücumuna uğramış perişan bir koyun sürü haline gelmesi.

22. Kur'ân'ın, Sünnet'in, Şeriat'ın, ahlâkın yasak ve haram kıldığı bütün azgınlıkların ve rezilliklerin toplumda yaygın hale gelmesi.

23. Haramların helal, helallerin haram görülmesi.

24. Bir cebbar dinsizin ve fâcirin bin korkak, cesaretsiz ve ödlek Müslümanı koyun gibi gütmesi.

25. Erkeklerin kadınlaşması, kadınların erkekleşmesi.

26. Hikmete değer verilmemesi.

27. Birtakım ruhbanların, sözde büyüklerin, baronların erbab (rabler) haline getirilip putlaştırılması.

28. Gerçek tasavvufun yerine Şeriata aykırı bozuk sahte tasavvufun yaygın hale gelmesi. Gerçek mutasavvıf ve dervişlerin çok azalması.

29. Komşuluk ilişkilerinin zayıflaması, komşuluk hak ve vazifelerinin unutulması.

30. Büyüklere hürmet edilmemesi, küçüklere şefkat ve merhametin kalkması.

31. Zararlı bid'atlerin yaygın hale gelmesi.

32. Paranın en büyük değer olması, putlaşması.

33. Zekatın Kur'ân'a, Sünnet'e, fıkha, Şeriat'a göre ödenmemesi, birtakım haşaratın zekatlara göz dikmesi, bu yüzden fakir ve miskinlerin sürünmesi.

34. İstikametin, doğruluğun, dürüstlüğün ortadan kalkması, yamukluğun yaygınlaşması.

35. Bir çocuk yerde bir cüzdan bulsa, içindeki adresten sahibi öğrenilip ona geri verilse, bu normal hareketin büyük fazilet sanılması ve çocuğa ödül verilmesi.

36. İslâm'ın kanaat ve tasarruf emrinin hükümden kalkması.

37. Her türlü zinanın (göz zinası dahil) yaygınlaşması.

38. Müslümanların büyük ölçüde faiz ve ribaya bulaşmaları.

39. Müslüman halka büyük ölçüde domuz, yaban domuzu, eşek eti yedirilmesi. Buna karşı tedbir alınmaması, buna dikkat edilmemesi.

40. Toplumda iyilerin korkak, pısırık, aciz; kötülerin cesur, gözü kara, atılgan ve çetin olmaları.

41. Müslüman halkın büyük kısmının günlük farz namazları terk etmesi, her türlü şehvetlere uyması.